„Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja Sam bronić ją będę jako Swej chwały” – pisała w swoim Dzienniczku siostra Faustyna.

Bezpośrednim przygotowaniem do owocnego przeżycia  Spotkania z Jezusem Miłosiernym było triduum poświęcone tajemnicy Bożego Miłosierdziu. Mszy św. na rozpoczęcie Nawiedzenia przewodniczył bp Jan Szkodoń, natomiast na zakończenie peregrynacji sakramentu bierzmowania udzielił ks. infułat Władysław Gasidło.

Spotkanie z Jezusem Miłosiernym zrodziło w moim sercu wiele pytań o moje życie miłością, o moją nadzieję w Jego Miłosierdzie, o klarowność świadectwa miłosiernej miłości w moim życiu. Był to czas szczególnego pogłębiania jedności  z Oblubieńcem – Jedyną Miłością, której oddałam się całkowicie i świadomie w dniu konsekracji zakonnej.

Uczestnicząc w przygotowaniach oraz w tym czasie łaski Nawiedzenia doceniłam i rozpaliłam na nowo wspaniały dar jakim jest wdzięczność za ogień Miłosierdzia, który Pan Jezus rozlewa na wszystkie ludzkie dusze. Ogień, który zdolny jest całkowicie przemienić ludzkie serce i pobudzić je do dawania świadectwa.   

Wpatrując się w spojrzenie Jezusa z Obrazu, które jest spojrzeniem z Krzyża,  nie można pozostać obojętnym wobec tak wielkiego miłosierdzia i dobroci . Spojrzenie rodzi pragnienie bycia powiernikiem Jezusa, i mimo że nasze dusze są jak gliniane naczynia to w rozgrzanym promieniami sercu mamy drogocenną perłę – dar rozniecania ognia miłosierdzia, słowem, czynem i modlitwą.

Bogactwo trwania przed Jezusem Miłosiernym pozostanie dla mnie umocnieniem na kolejne dni, miesiące i lata.