Nowy numer 13/2024 Archiwum

Idź pod prąd

To był jeden z tych cięższych pielgrzymkowych dni. Słońce zostawiało mi na twarzy ślad w postaci opalenizny, a sutannę i inne części garderoby można było wykręcać.

Po kilkunastu kilometrach marszu połączonego ze śpiewem i modlitwą człowiek miał prawo czuć się zmęczony. Był to jednak ten rodzaj „radosnego zmęczenia” – podobny do zmęczenia turysty, który wychodzi na wysoką górę, gdy widoki górskich szczytów rekompensują zmęczenie. Byłem zmęczony, ale i szczęśliwy, że tyle spraw udało się przedstawić Panu.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy