Pierwszy klasztor Mniszek Zakonu Kaznodziejskiego, zwanych dominikankami, powstał w 1206 roku w Prouille we Francji. Wśród ludzi nawróconych przez św. Dominika z herezji albigeńskiej znalazła się grupa młodych kobiet, które wyraziły chęć poświęcenia życia Bogu. To one miały odtąd modlić się za braci dominikanów, aby ich głoszenie Ewangelii było owocne. – Nasz zakon powstał ze współczucia. Święty Dominik współczuł bowiem ludziom, którzy nie znają Pana Boga i są daleko od Niego. Często modlił się w nocy, umartwiał i wołał do Boga: „Co będzie z grzesznikami?!”. Zgadzam się z nim, że nie ma nic ważniejszego niż troska o dusze – mówi s. Regina. W krakowskim klasztorze „Na Gródku”, ufundowanym przez księżną Annę Lubomirską, siostry dominikanki zamieszkały 29 września 1621 roku. Od tego czasu wspólnota modli się nieustannie, przedstawiając Panu Bogu ludzkie tragedie, sytuacje bez wyjścia, cierpienia fizyczne i duchowe, wołania o ratunek i pomoc.