Nie żyje Barbara Zientarska

O jej zgonie poinformował Edward Nowak, niegdysiejszy przywódca Solidarności w Nowej Hucie, przewodniczący Stowarzyszenia "Sieć Solidarności". Stowarzyszenie stawia sobie za cel utrwalenie pamięci o ludziach, którzy w latach 80. tworzyli małopolską Solidarność, oraz pomoc tym z nich, którzy są chorzy lub znajdują się w trudnych warunkach materialnych. Członkowie "Sieci Solidarności" (należała do niej także zmarła działaczka) opiekowali się nią w ostatnich miesiącach życia, gdy trawiła ją nieuleczalna choroba.

- Od początku powstania Solidarności była jej członkiem, ale w pełni zaangażowała się w czasie stanu wojennego. W jej domu na Azorach mieściła się jedna z ważniejszych drukarni kilku pism podziemnych, z których zapewne najbardziej znanym był "Hutnik", gdzie była redaktorem. Ukrywał się w jej domu np. Wojtek Marchewczyk. "Kaśka", jak ją nazywaliśmy, była członkiem redakcji "Obserwatora Wojennego" (1982 i 1983), w 1984 r. była współzałożycielką pisma "Bez Dekretu", stale współpracowała z pismami Regionalnej Komisji Wykonawczej, m.in.: "Serwisem Informacyjnym", "Aktualnościami Serwisu Informacyjnego RKS Małopolska", "Solidarność Hutników", "Promienistymi". W czerwcu 1987 r. drukarnia została wykryta, a B. Zientarska została osadzona w areszcie śledczym, w którym zachowała się bardzo dzielnie. Została skazana wyrokiem kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny w wys. 50 tys. zł (karę zapłaciła kuria). Działała aż do 1989 roku. Teraz dziękujemy za jej życie pełne solidarności - przypomniał zasługi zmarłej E. Nowak.

Zmarła działaczka została doceniona rozmaitymi wyróżnieniami honorowymi. Odznaczono ją Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012), medalem "Za zasługi dla małopolskiej Solidarności" (2007), medalem "Niezłomnym w Słowie" (2010) oraz medalem "Dziękujemy za wolność" (2014).