Sylwia Kuś: Rozmawiamy w trakcie Światowych Igrzysk Młodzieży Salezjańskiej. Jak to się stało, że był Pan jedną z twarzy tych igrzysk?


Jerzy Dudek: – Na igrzyska w Krakowie zostałem zaproszony przez znajomego kapelana – ks. Edwarda Plenia. W ostatnim czasie często byłem w podróży. Można powiedzieć zatem, że w Krakowie – gdzie od ponad pół roku mieszkam – pojawiłem się „na ostatnią chwilę”. Jestem bardzo pozytywnie zbudowany tym, co tutaj widzę. Tej młodzieży towarzyszą takie same emocje jak te, których ja doświadczałem, wyjeżdżając na pierwszy turniej zagraniczny do Niemiec. Tam też zjechało się wiele drużyn, bodajże dwanaście, było międzynarodowe grono. To, co dzieje się w Krakowie, przechodzi ludzkie pojęcie. Przybyło mnóstwo ludzi i to zewsząd, z całej Europy. To niesamowite przedsięwzięcie. Bardzo się cieszę, że tak to wygląda. Jest rywalizacja, integracja – wszystko to, co powinno być.