Grodzisko, położone 618 m n.p.m., spływające zboczami w dolinę Stradomki i Krzyworzeki, przyciągało od dawna swoją malowniczością. W 1851 r. przyjechał tu Józef Łepkowski, krajoznawca, archeolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Niełatwo było mu dostać się do góry. „Dzięki góralskiemu wychowaniu mego konia, wyjechałem na niezmiernie bystrą górę Grodziskiem zwaną. Góra ta, może jedna z najwyższych w okolicy, obrosła buczyną, czubato zakończona ku wschodowi, zbiega wolno do brzegu Stradomki, ku zachodowi spada stromo w dolinę rzeczki Wiśniowy” – pisał w swoich „Listach z Galicyi”. „Widok z góry rozległy i cudny. Z pomocą perspektywy ujrzałem nawet krakowskie wieżyce”.