Drukuj
Miłość na raka nie choruje
Hospicjum domowe. O rozbijaniu dużej nadziei na małe „nadziejki” i bramie, przez którą każdy musi przejść, z lek. med. Ewą Wieteską z krakowskiego Hospicjum św. Łazarza rozmawia Monika Łącka
– Opieka hospicjum domowego jest dla mnie czymś wspaniałym w ciężkiej chorobie – mówi pani Wanda, jedna z pacjentek dr Ewy Wieteskiej
Monika Łącka /Foto Gość
Monika Łącka: Mówi się, że muzyka łagodzi obyczaje. Łagodzi też ból, gdy czasem gra Pani pacjentom na gitarze?
Lek. med. Ewa Wieteska: Gram rzadko, bo w hospicjum stacjonarnym taka muzyka nie zawsze się sprawdza. Tam ważniejsze są rozmowa i bycie przy chorych. Większość pacjentów jest leżąca, z trudnymi objawami choroby, więc nie jest łatwo organizować koncerty. Częściej gram dla innych pracowników, żeby mogli razem pobyć i odpocząć. Jeśli jednak któryś z pacjentów hospicjum domowego powie mi, że bardzo lubi poezję śpiewaną, chętnie pójdę do niego z gitarą!
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.