Urodził się w 1967 r. Drugie życie dostał, mając 16 lat, gdy po raz pierwszy przyszło mu się zmierzyć z nowotworem. Potem rak wracał jeszcze trzy razy – w 1991 r., 2004 r. i w 2015 r. Dziś Piotr śmieje się, że Ktoś w niebie daje mu bonusy w postaci „kolejnego życia”, wypełnionego w dodatku niebanalnymi przygodami. – Ale jedno wiem na pewno: jeśli choć na chwilę odwrócę się od Boga, upadam – mówi Piotr.

Nie poddam się!

Fascynację sportem w małym Piotrusiu zaszczepił tata. – Dziś ma ponad 80 lat i dzień bez gimnastyki jest dla niego dniem straconym – mówi Piotr. Od najmłodszych lat trenował więc piłkę nożną i lekką atletykę, jeździł na nartach i grał w hokeja. Nagle przyszedł cios: „przeziębienie”, z którym wrócił z obozu harcerskiego w Tatrach, okazało się guzem wielkości śliwki, ulokowanym głęboko w krtani.