Portret artysty bardzo krakowskiego

Karina Janik, kurator wystawy „Krzysztof Litwin – portret artysty” w Kamienicy Hipolitów, starała się zaprezentować całokształt twórczości plastyka, aktora, muzyka, bo wszystkie te zawody z powodzeniem Litwin uprawiał, choć nie wszystkie poświadczone były dyplomami ukończonych szkół.

Szczególnie dobrze był wykształcony plastycznie: najpierw kształcił się w Liceum Plastycznym w Zakopanem w klasie Antoniego Kenara, potem studiował grafikę w krakowskiej ASP, a warsztat malarski zdobył dodatkowo u prof. Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Talent muzyczny rozwijał już w czasach licealnych – grał na gitarze.

Dzięki tej umiejętności znalazł się w „Piwnicy Pod Baranami”, gdzie zgodził się grać „pod warunkiem, że nie będzie musiał nic mówić i będzie mógł usiąść tyłem do publiczności”. Wszyscy  się na to zgodzili, ale w czasie  pierwszego występu Litwin jednak odezwał się i już na wstępie rozbawił publiczność. Pozostał już w „Piwnicy”.

Litwin, mimo że nie znał nut, tworzył z powodzeniem piosenki i melodie, np. muzykę do utworu „Ulica” będącą kompilacją tekstów Franza Kafki i Aleksandra Błoka, wykonywanego przez Joannę Plewińską. Był też autorem muzyki do pierwszego hymnu piwnicznego pt. „Leokadia”. Nie tylko grał na gitarze, komponował, ale występował jako aktor kabaretowy, o dużej sile komicznej.

Ślady tego, co robił w „Piwnicy Pod Baranami”, znajdują się w wydzielonej odrębnie sali ‒ są tam zdjęcia archiwalne z występów na scenie i teksty skeczów kabaretowych wygłoszonych przez Litwina. Podobnie potraktowano inne dziedziny jego twórczości. W drugiej sali znajdują się  kipiące żywym kolorem obrazy i wykwintne grafiki oraz biżuteria, którą tworzył z przyjemnością, obdarowując nią bliskich (m.in. dla Piotra Skrzyneckiego zrobił wisior w kształcie barana, dla żony Małgorzaty – robaczywą gruszkę).

W czwartej sali, gdzie znajduje się specjalny ekran, zgromadzono fotografie z filmów, w których wystąpił artysta. Uruchamiając go, można oglądnąć niektóre ich fragmenty. Krzysztof Litwin zagrał aż w 80 obrazach, wprawdzie przeważnie role  drugoplanowe czy epizodyczne, ale zawsze pozytywnie ocenione przez krytykę.

Dwukrotnie został zaangażowany przez Wojciecha Hasa, w filmach „Wspólny pokój”, gdzie grał  młodego lekarza psychiatrę, a w „Rękopisie znalezionym w Saragossie” wcielił się w postać Don Lopeza Soareza. Stworzył sympatyczną postać sierżanta Walczaka w serialu „Przygody psa cywila”. Prywatnie lubił zwierzęta, miał psa, a jego prezentowany w „Piwnicy Pod Baranami”  przewrotny skecz o nóżkach „Kaczuszki” należy do niezapomnianych.

Ekspozycję można oglądać w Kamienicy Hipolitów ‒ oddziale Muzeum Historycznego Miasta Krakowa (pl. Mariacki 3) do 17 lutego 2013 roku.