Światło z Łagiewnik

- Jesteśmy w tym szczególnym miejscu, które wybrał Bóg na miejsce przekazu orędzia miłosierdzia. Tu żyła i pracowała św. Faustyna Kowalska, Apostołka Bożego Miłosierdzia. Tu był przechowywany „Dzienniczek”, w którym ta wielka Mistyczka opisywała wewnętrzne spotkania z Jezusem Miłosiernym - mówił kard. Stanisław Dziwisz witając uczestników kongresu przybyłych z różnych stron Polski i świata.

Najliczniejsza grupa apostołów niosących światu orędzie o Bożym Miłosierdziu przyjechała do Krakowa z Argentyny. Są również pielgrzymi z Niemiec, Włoch, Francji, Hiszpanii, Rosji, Słowacji.

- W Krakowie trwały wizje Jezusa Miłosiernego, które rozpoczęły się w Płocku 22 lutego 1932 roku i były kontynuowane w Wilnie. Stąd orędzie miłosierdzia wyruszyło w świat jeszcze przed II wojną światową, która pochłonęła miliony istnień ludzkich i paradoksalnie stała się czasem szczególnego miłosierdzia - przypomniał metropolita krakowski i dodał, że to właśnie tu, w klasztornej kaplicy sióstr ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, przed obrazem Jezusa Miłosiernego, modlił się młody Karol Wojtyła, który podczas wojny pracował jako robotnik w pobliskim Solvayu.

Nieco później, już jako biskup krakowski prowadził proces beatyfikacyjny s. Faustyny, a jako papież beatyfikował ją i kanonizował. - Św. Jan Paweł II, odczytując znaki czasu, czyniąc orędzie o Bożym Miłosierdziu centralnym punktem swojego nauczania (szczególnie w encyklice „Dives in misericordia”, ustanawiając święto Bożego Miłosierdzia, zawierzył Kościół i świat Bożemu Miłosierdziu - mówił kardynał. Jego zdaniem współczesny Kraków spełnia prośbę ojca świętego i wciąż niesie światu przesłanie o nieskończonym miłosierdziu Boga.

- Światło rozchodzące się z Łagiewnik, niczym promienie z obrazu Jezusa Miłosiernego, rozchodzą się na całą Polskę i świat. Dziś i was tu przyprowadziły, abyście dzielili się doświadczeniem głoszenia orędzia św. s. Faustyny w waszych krajach. Witam was, będących w swoim domu, przy sercu Matki Miłosierdzia i przed obliczem miłosiernego Chrystusa - mówił kard. Dziwisz.

W pierwszej, przedpołudniowej sesji kongresu, jego uczestnicy wysłuchali referatów kard. Stanisława Dziwisz, który opowiedział o „Niezwykłych drogach Karola Wojtyły do Bożego Miłosierdzia”.

- Podczas beatyfikacji s. Faustyny Kowalskiej (18 kwietnia 1993 r.) Jan Paweł II podkreślił, że tajemnica Bożego Miłosierdzia, którą Bóg przypomniał całemu światu przez pokorną zakonnicę z Polski jest „proroczym wołaniem do świata”. Dla całej ludzkości zmęczonej strasznymi wojnami, orędzie miłosierdzia stało się znakiem nadziei, wskazującym na obecność Boga obdarowującego miłością i możliwość odrodzenia duchowego człowieka - mówił metropolita krakowski.

Jak zauważył, zawierzenie świata Bożemu Miłosierdziu, 17 sierpnia 2002 r. było zobowiązaniem współczesnego człowieka do rozniecania iskry i rozpalania ognia miłosierdzia - jedynego lekarstwa, w którym ludzkość znajdzie spokój, a człowiek szczęście.

Z kolei ks. dr Sławomir Oder, postulator procesu kanonizacyjnego Jana Pawła II przypomniał, dlaczego zmysł wiary był i jest tak bardzo ważny w odkrywaniu tajemnicy Bożego Miłosierdzia, zarówno w pontyfikacie św. Jana Pawła II, jak i Benedykta XVI oraz papieża Franciszka.