Do nowego i starego kościoła na krakowskim Bieżanowie Starym prowadzi ul. ks. Jerzego Popiełuszki. Nazwano ją tak w 1991 r. Tej nazwy pewnie by nie było, gdyby nie grono odważnych ludzi, którzy w 1985 r. umieścili przy kościele drewniany słupek z napisem „ul. ks. Jerzego Popiełuszki. Propozycja”.

To uczestnicy rozpoczętego tu w nocy z 18 na 19 lutego protestu głodowego pamiętali o kapłanie męczenniku, zamordowanym 4 miesiące wcześniej. Głodówka miała trwać krótko, tymczasem 371 osób z 63 miejscowości głodowało rotacyjnie aż przez 194 dni.

Za zgodą mamy

Inicjatorem głodówki był Radosław Huget, młody działacz Konfederacji Polski Niepodległej i inne osoby z kręgu KPN, do których dołączyła współtwórczyni „Solidarności” z Gdańska Anna Walentynowicz. Protestujący występowali pod szyldem powstałej kilka miesięcy wcześniej w Krakowie Obywatelskiej Inicjatywy w Obronie Praw Człowieka „Przeciw Przemocy”.

Gościny głodującym udzielił ks. Adolf Chojnacki, administrator krakowskiej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W pierwszej ósemce głodujących znaleźli się: Anna Galus, Bożena Huget i jej brat Radosław, Mieczysław Majdzik, Agata Michałek, Piotr Świder, Witold Toś i Anna Walentynowicz.

Głodujący wydali oświadczenie. Rotacyjna głodówka miała być „formą protestu przeciwko gwałtownemu nasilaniu się represji wobec działaczy NSZZ »Solidarność«, szczególnie aresztowaniu Andrzeja Gwiazdy, Adama Michnika, Władysława Frasyniuka i Bogdana Lisa”. Głodujący protestowali również przeciw „kampanii nienawiści” wobec księży, szczególnie Kazimierza Jancarza z Krakowa, Stanisława Małkowskiego z Warszawy i Henryka Jankowskiego z Gdańska. „Bądźmy solidarni w walce ze złem” – apelowali.