Dzieło życia św. Faustyny trafi niebawem do 100 milionów ludzi we wschodniej Afryce. Tekst angielski „Dzienniczka”, w którym Apostołka Miłosierdzia zapisała swoje mistyczne spotkania z Jezusem, trafił dwa lata temu do przyjaciół kapłana, pracujących jako lektorzy języka angielskiego na Uniwersytecie św. Augustyna w Mwanzie w Tanzanii.

Z angielskiego przełożyli go na swój język ojczysty. Teraz dzieło trzeba dopasować do wersji oryginalnej, czyli do języka polskiego. Zadanie nie jest łatwe, bo śpiewana poezja afrykańska ma swoje kanony, które trzeba respektować, a mistyczne słowa św. Faustyny muszą być traktowane opisowo. Jednak, jak ocenia inicjator przedsięwzięcia, tłumaczenie jest dobre. Prace mają być ukończone jeszcze w tym roku. „Shajara” (tak będzie brzmiał suahilijski tytuł „Dzienniczka”) trafi do druku w pierwszej połowie 2020 roku. Pierwszy tysiąc egzemplarzy otrzymają wszystkie diecezje oraz zgromadzenia zakonne w Tanzanii, następnie publikacja zostanie rozpowszechniona wśród wiernych.

– Do tej pory bariera językowa nie pozwalała im na zapoznanie się z najważniejszym tekstem o tajemnicy Bożego miłosierdzia – podkreśla ks. Kościelniak. To nie koniec prac nad „Dzienniczkiem”. W Kiabakari, gdzie znajduje się narodowe sanktuarium Miłosierdzia Bożego, słowa św. Faustyny w języku suahili są wyśpiewywane przez lokalne chóry. Koronka, Msza do Miłosierdzia Bożego, dialogi Jezusa i Jego sekretarki zostaną nagrane i udostępnione na płytach. Kiabakari, zwane afrykańskimi Łagiewnikami, to miejsce, w którym czczeni są także Apostołowie Miłosierdzia, czyli św. s. Faustyna i św. Jan Paweł II. Encyklika „Dives in Misericordia” to kolejne dzieło, które będzie można czytać w suahili.