Proces rodziców Jana Pawła II może ruszyć w 100. rocznicę jego urodzin

Postulatorem został kard. Stanisław Dziwisz - najbliższy współpracownik i świadek życia Jana Pawła II. Proces ruszy w maju przyszłego roku, jeśli Stolica Apostolska wyrazi zgodę na jego rozpoczęcie.

Jak mówi ks. dr Andrzej Scąber, delegat arcybiskupa krakowskiego ds. kanonizacji, będzie to jeden z trudniejszych procesów, bo od śmierci rodziców papieża upłynęło wiele lat i trudno będzie dotrzeć do naocznych świadków życia tej rodziny. - Można zadać pytanie, dlaczego proces jest podejmowany tak późno. Niewątpliwie Janowi Pawłowi II było niezręcznie to robić i być sędzią niejako we własnej sprawie - wyjaśnia duchowny.

- Opinia o świętości rodziców Jana Pawła II istnieje w archidiecezji, ale jeszcze mocniejsza jest poza nią, m.in. w środowiskach polonijnych - dodaje i podkreśla, że rodzice stworzyli przyszłemu papieżowi dom, który go ukształtował.

- Im człowiek jest starszy, tym częściej wraca do domu rodzinnego, do korzeni. Karol Wojtyła nigdy nie mógł przypuszczać, że zostanie papieżem. Ale bardzo ważne było to, co wyniósł z domu rodzinnego. Były to: modlitwa, dyscyplina, otwarcie na drugiego człowieka i inne środowiska. To wszystko tworzyło tego człowieka i sprawiło, że był takim a nie innym kapłanem - mówił ks. dr Scąber.

- Można ich określić słowami papieża Franciszka: to święci obok nas, święci z sąsiedztwa - uważa kapłan.

Jeśli Stolica Apostolska zgodzi się na rozpoczęcie procesu, będą prowadzone dwa postępowania przez dwa osobne trybunały. Jeden z nich zajmie się Emilią, drugi - Karolem seniorem. - Oczywiście wątek życia małżeńskiego będzie się w tych postępowaniach nakładał i przenikał, aż do śmierci Emilii - precyzuje ks. Scąber.

Podczas procesu badane będą m.in. wystąpienia Jana Pawła II, w których nawiązywał do domu rodzinnego. - Jan Paweł II będzie poprzez swoje teksty jakby jednym ze świadków tego procesu - mówi ks. Scąber.

Zebrane zeznania zostaną przetłumaczone na język włoski i przekazane watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, która oceni, czy proces na szczeblu diecezjalnym był przeprowadzony zgodnie z zasadami prawa powszechnego. Dopiero wtedy wyznaczony zostanie postulator, który zajmie się opracowaniem tzw. Positio - podstaw dalszych prac, czyli dyskusji na temat heroiczności cnót rodziców papieża. Kolejnym etapem będzie osobne postępowanie dotyczące cudu za sprawą Karola lub Emilii Wojtyły.

Emilia Wojtyła, z domu Kaczorowska, urodziła się 26 marca 1884 roku w Krakowie jako piąte dziecko w rodzinie Feliksa, z zawodu rymarza i Marii. Miała ośmioro rodzeństwa. Po wyjściu za mąż prowadziła dom. Zmarła 13 kwietnia 1929 roku. "Matkę straciłem jeszcze przed Pierwszą Komunią św. w wieku 9 lat i dlatego mniej ją pamiętam i mniej jestem świadom jej wkładu w moje wychowanie religijne, a był on z pewnością bardzo duży" - pisał Jan Paweł II.

Ojciec przyszłego papieża urodził się 18 lipca 1879 roku w Lipniku k. Bielska, w rodzinie Macieja i Anny. Od 1900 roku służył w wojsku austriackim, m.in. w Wadowicach, Lwowie i Krakowie. W 1906 roku zawarł związek małżeński z Emilią Kaczorowską. Z tego małżeństwa urodziło się troje dzieci: Edmund, Olga (zmarła krótko po narodzinach) i Karol.

Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości przeszedł do wojska polskiego i służył w nim do emerytury ok. 1927 roku. Po śmierci żony w 1929 roku otoczył szczególną miłością i opieką najmłodszego syna Karola i towarzyszył mu w jego latach szkolnych, a od 1938 roku zamieszkał wraz z nim w Krakowie. "Mogłem na co dzień obserwować jego życie, które było życiem surowym. Z zawodu był wojskowym, a kiedy owdowiał, stało się ono jeszcze bardziej życiem ciągłej modlitwy. Nieraz zdarzało mi się budzić w nocy i wtedy zastawałem mego Ojca na kolanach, tak jak na kolanach widywałem go zawsze w kościele parafialnym" – wspominał Jan Paweł II w książce "Dar i Tajemnica". Karol senior zmarł w Krakowie w 1941 roku.

Grobowiec rodzinny Wojtyłów i Kaczorowskich znajduje się w wojskowej części cmentarza Rakowickiego w Krakowie.