Na pomysł, by w jakiś sposób zapisać doświadczenia z czasu epidemii, badaczki z Muzeum Etnograficznego wpadły tuż po tym, jak same zaczęły pracować zdalnie i zmieniać swoje codzienne przyzwyczajenia. – Zrozumiałyśmy, że to ważny moment, w którym możemy się dowiedzieć czegoś o sobie, o tym, jak żyjemy, co jest dla nas istotne – wspomina D. Majkowska-Szajer. – Poczułyśmy, że trzeba to zrobić szybko, bo i rzeczywistość, i nasze nastroje będą się zmieniały. Chciałyśmy to „łapać” na bieżąco – dodaje.