"Gdy inni pracują, aby być wielcy, śp. Zmarły Kardynał wyrażał swoją wielkość przez pracę, którą zawsze rozumiał jako służbę" - napisał przewodniczący KEP w kondolencjach na uroczystości pogrzebowe kard. Mariana Jaworskiego w Kalwarii Zebrzydowskiej.
W imieniu Konferencji Episkopatu Polski na ręce metropolity krakowskiego abp. Marka Jędraszewskiego abp Stanisław Gądecki przekazał kondolencje wszystkim, których dotknęła śmierć śp. kard. Mariana Jaworskiego. "Kolejny raz w tym roku przychodzi nam żegnać człowieka wielkiego, którego koleje losu mogłyby wypełnić życiorys kilku osób. Wielkość zmarłego Kardynała nie zasadza się jednak na tytułach naukowych, napisanych książkach, pełnionych funkcjach czy piastowanych urzędach. Jego wielkość wynikała z głęboko zakorzenionej w jego sercu prawdy, która towarzyszyła mu jako motto jego biskupiego zawołania – mihi vivere Christus est - dla mnie żyć to Chrystus" - napisał przewodniczący Episkopatu Polski.
Arcybiskup Gądecki podkreślił, że wszystko, co robił kard. Jaworski, było konsekwencją doświadczenia religijnego, które przez wieki inspirowało ludzi do działań twórczych - "do budowania wspaniałych gotyckich katedr i miejskich szpitali, do tworzenia arcydzieł malarstwa, muzyki i literatury oraz pochylania się nad bezdomnym, głodnym i samotnym". "Głęboko przeżywana bliskość z Bogiem pozwoliła mu stać się wielkim, zanim jeszcze osiągnął cokolwiek" - czytamy w liście kondolencyjnym.
Jak podkreślił przewodniczący episkopatu, w życiu kard. Jaworskiego miłość Boga przejawiała się zwłaszcza w miłości do Kościoła jako Matki. "Tę właśnie Matkę kochał, tę właśnie Matkę czcił i tej właśnie Matce służył, z mądrością i wielkodusznością do końca swoich dni" - napisał abp Gądecki. "Całe życie śp. Zmarłego było prostą konsekwencją, z wiekiem coraz dojrzalszej, coraz prawdziwszej, bo przepełnionej cierpieniem - miłości do Boga. Na niej właśnie zasadziła się wielkość człowieka, dla którego dzisiaj modlimy się o życie wieczne" - dodał.
Kardynał Jaworski, jak przypomniał abp Gądecki, był kapłanem, teologiem, profesorem filozofii, wykładowcą uczelni wyższych w Krakowie, Warszawie i Lwowie, doktorem honoris causa kilku uczelni. Pełnił m.in. funkcję rektora Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, członka Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa, a także sekretarza Komisji ds. Nauki Katolickiej i Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski oraz członka Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Polskiego Towarzystwa Teologicznego, a także przewodniczącego Rady Fundacji im. Królowej Jadwigi dla Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Był administratorem apostolskim w Lubaczowie i w diecezji łuckiej, arcybiskupem metropolitą lwowskim i przewodniczącym Konferencji Episkopatu Ukrainy, konsultorem watykańskiej Kongregacji ds. Wychowania, członkiem Komitetu Prezydialnego Papieskiej Rady ds. Rodziny, członkiem Kongregacji ds. Duchowieństwa oraz przyjacielem św. Jana Pawła II.