Utrata nie była spowodowana względami ekonomicznymi czy jakimiś decyzjami ówczesnych władz lokalnych i mieszkańców, ale zmianą przepisów dotyczących województw południowej Polski, gdzie zapisano regułę o utracie praw miejskich przez miejscowości liczące do 3 tys. mieszkańców. Czarny Dunajec oscylował poniżej tej liczby do końca okresu międzywojennego.