Uroczystość wręczenia nagrody, której patronuje wybitny polonista prof. Kazimierz Wyka (1910-1975), odbyła się dziś w budynku Filharmonii Krakowskiej. Wśród poprzednich laureatów tego wyróżnienia, przyznawanego od 1980 r. za osiągnięcia w dziedzinie krytyki literackiej, eseistyki i historii literatury, byli m.in. Jerzy Kwiatkowski, Jan Błoński, Franciszek Ziejka, Włodzimierz Maciąg i Mieczysław Porębski. - Jestem w tym mieście, ono w tej chwili jest moje, i zawsze bardzo mi zależało na tym, żeby uznało mnie za swojego. Widzę, że tak się stało i za to jestem bardzo wdzięczny - powiedział laureat nagrody.

Ireneusz Kania urodził się w 1940 r. w Wieluniu. Z Krakowem jest związany od 1959 r., gdy rozpoczął tu studia romanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uczył się z zapałem kolejnych języków, stając się poliglotą. Prócz języków europejskich, w tym klasycznych, przekładał także z języków orientalnych, m.in. hebrajskiego, sanskrytu, chińskiego i tybetańskiego. Dokonania translatorskie I. Kani są imponujące. Przekładał zarówno utwory literatury pięknej, księgi święte i traktaty teologiczne różnych religii, jak i dzieła naukowe z rozmaitych dziedzin humanistycznych. Spod jego pióra wyszły m.in. przekłady: opowieści z mistycznego traktatu "Księga Zohar", komentującego m.in. teksty biblijne z Tory i Pieśni nad Pieśniami (z hebrajskiego), esejów Emila Ciorana i Mircei Eliadego, wybitnych filozofów i znawców historii religii pochodzenia rumuńskiego (z francuskiego i rumuńskiego), traktatu Mikołaja z Kuzy "O oświeconej niewiedzy" (z łaciny), Cesare Ripy "Ikonologia" (z włoskiego) i wierszy Konstandinosa Kawafisa (z nowogreckiego). Pod jego kierunkiem jako redaktora Wydawnictwa Literackiego wydawano po 1975 r. znaną serię przekładów z literatury iberoamerykańskiej.