Dzięki Golgocie możemy żyć. 13. Róża dla Jezusa Miłosiernego przejdź do galerii

Ten ewangelizacyjny happening przygotowywany przez Diakonię Miłosierdzia Ruchu Światło–Życie Archidiecezji Krakowskiej, a zapoczątkowany przez ks. Bogusława Seweryna (obecnie proboszcza w sanktuarium w Gdowie), odbył się już po raz 13.

– Po ludzku patrząc, wydarzenie mogłoby nam się już znudzić, ale widzimy, że Jezus wciąż daje nam dwa znaki – zbiera się ponad 100 osób i jeszcze nigdy nie padał nad nami deszcz. Gdyby nie było ładnej pogody, to i Róży by nie było ani dziś, ani w ogóle. Choć może szukalibyśmy innego sposobu, który też by się Jezusowi podobał, by głosić orędzie o Jego miłosierdziu – zaznacza ks. Bogusław Seweryn.

Próby zawsze odbywają się od początku Wielkiego Postu, ale nigdy nie wiadomo dokładnie w ilu miejscach i ile osób bierze w nich udział. Dopiero później pojawiają się zgłoszenia chętnych do przyjazdu na próbę generalną, która kolejny raz odbyła się na Tauron Arenie. – W tym roku zaskoczyło nas, że włączyły się też przedszkola i tańczy dużo małych dzieci. Marzy mi się jednak, by razem z dziećmi tańczyli też rodzice oraz rodzeństwo, byśmy wszyscy wierzyli ufnie jak dzieci. Wszyscy tancerze przyjechali z Brzeska, Bieńkówki, Brzączowic, Dobczyc, Lewniowej, Łąkty, Gdowa, Niegowici, Trąbek, Łostówki, Skawiny, Mszany Dolnej i Krakowa - wylicza ks. Seweryn i zaprasza do wspólnego świętowania Niedzieli Bożego Miłosierdzia. - To święto odbędzie się wszędzie, na całym świecie, ale Łagiewniki są szczególnym miejscem, wskazanym i wybranym przez Jezusa. Warto tam jutro być, bo tam bije źródło Bożego miłosierdzia – zachęca.

Róża dla Jezusa, która odbywa się w Białą Sobotę, czyli wigilię Niedzieli Miłosierdzia, włącza się w zakończenie Nowenny do Bożego Miłosierdzia. Po raz pierwszy odbyła się w 2010 r., lecz wtedy happening był w skali mikro i nikt nie przypuszczał, że z biegiem lat akcja nabierze takiego rozmachu. Teraz, za każdym razem, rozpoczyna się on tańcem wielkanocnym (wykonywanym pomiędzy Sukiennicami a kościołem św. Wojciecha), podczas którego przechodnie słyszą m.in., że „dzięki Golgocie możemy żyć”. Są też zapraszani (otrzymując białe róże z cytatem z "Dzienniczka" św. Faustyny i godzinami Mszy św. w Łagiewnikach) do świętowania zmartwychwstania Chrystusa, który odmienił losy świata. Później odmawiana jest Koronka do Bożego Miłosierdzia (w pięciu językach), a na zakończenie raz jeszcze wykonany jest taniec oraz układ choreograficzny do melodii "Jezu, ufam Tobie".