Dumni z patrona

Dorota Fryc-Piętak

publikacja 19.11.2012 12:35

Zespół Szkolno-Przedszkolny w Bachowicach święcił podwójny jubileusz związany z patronem szkoły: 15-lecie nadania imienia i 150. rocznicę urodzin ks. prał. Franciszka Gołby.

Dumni z patrona Uczniowie przedstawiali postać swojego patrona Dorota Fryc-Piętak

– Jesteśmy dumni z naszego patrona – powiedziała Małgorzata Balonek, dyrektor ZSP w Bachowicach. Był człowiekiem wyjątkowym: mądry, skromny, pracowity, wytrwały. Ks. Gołba – katecheta, nauczyciel, działacz, krajan – w dzisiejszych czasach jest dla nas autorytetem – podkreśliła dyrektor szkoły.

Od 15 lat społeczność szkolna rokrocznie święto szkoły rozpoczyna Mszą św., po niej udaje się na cmentarz. Młodzież troską otacza grób patrona, zapoznaje się z życiem ks. Gołby, pielęgnuje izbę pamięci, udostępnianą szerszemu gronu odbiorców.

Z okazji jubileuszu szkoła wydała okolicznościowe foldery. Wszyscy uczniowie wzięli udział w licznych konkursach przybliżających postać patrona. W czasie akademii młodzież ukazała drogę życia ks. Gołby od kołyski po kapłaństwo. Obecna na uroczystości rodzina ks. prał. – Stefania i Adam Momotowie oraz Józefa Dębska – nie kryła wzruszenia i radości z powodu takiego ukazania jego dzieła.

Ks. dr Franciszek Gołba urodził się 14 sierpnia 1862 roku w Bachowicach. Święceń kapłańskich udzielił mu kard. Albin Dunajewski w 1886 roku. Odbył studia w Jerozolimie, Berlinie, Fryburgu szwajcarskim. Wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim języki biblijne, tłumaczył i opracowywał niektóre teksty ze Starego Testamentu. W 1923 roku zrezygnował z docentury na uczelni i wrócił na stałe do Bachowic. Wtedy to rozpoczął się okres jego bogatej działalności publicystycznej, oświatowej, gospodarczej, społecznej, budowniczej, charytatywnej, a przede wszystkim – religijno-wychowawczej. Godne uwagi jest jego poświęcenie dla bachowiczan. Jeszcze jako krakowski wikary przyjeżdżał raz w tygodniu do wsi i uczył religii, a przy tym krzewił kulturę i oświatę.

Uwagi o wychowaniu, moralności, pracy drukował w „Gościu Niedzielnym” i „Głosie Narodu”. Dla krajan szczególnie cenna jest jego książka „Bachowice dawniej a dziś”, wydana w 1939 roku. Działalność gospodarcza i społeczna to nade wszystko zabiegi ks. Gołby wkładane w podnoszenie bytu materialnego rolników  Bachowic. W 1887 roku założył wspólnie z dr. Franciszkiem Stefczykiem spółkę hodowli drobiu, a w 1906 roku została otwarta we wsi spółdzielnia oszczędnościowo-pożyczkowa, tzw. Kasa Stefczyka. Od 1908 roku funkcjonowała w Bachowicach jako jedyna w regionie spółdzielnia mleczarska. W 1910 r. otworzył  szkołę gospodarczą dla dziewcząt. Placówka w ciągu ćwierćwiecza wykształciła 500 wychowanek.

Ks. Gołba, dla przykładu, działał w OSP i kółku rolniczym. Zorganizował także szkołę rzemieślniczą dla kształcenia młodzieży w zakresie krawiectwa, szewstwa, ślusarstwa. Propagował uprawę lnu, hodowlę jedwabników, nowoczesne metody warzywnictwa i sadownictwa. Kupił dom przy kościele, żeby w nim urządzić schronisko dla chorych. Wybudował kościół z plebanią i dom parafialny. Ks. Franciszek Gołba został pierwszym proboszczem przywróconej w 1929 roku parafii w Bachowicach. Zmarł 18 stycznia 1944 roku w opinii świętości.