– Dziękujemy za wasze różnorodne dzieła i prace apostolskie, prowadzone w duchu własnych charyzmatów, charyzmatów waszych wspólnot zakonnych; za wszelkie prace i poświęcenie, które ubogaca misję Kościoła diecezjalnego i wspólnot parafialnych. Dziękujemy za wasze życie i posłannictwo, za to, kim jesteście, za świadectwo waszego życia, wiary, nadziei i miłości. Dziękujemy za solidarną modlitwę, ofiary zanoszone za Kościół, za wasze wspólnoty parafialne, dzieci, młodzież, chorych, wszystkich potrzebujących, którym służycie – mówił do zakonnic, zakonników, członków instytutów świeckich, pustelników, dziewic i wdów konsekrowanych ks. prałat Czesław Sandecki, dyrektor Wydziału ds. Duszpasterstwa Ogólnego Kurii Metropolitalnej w Krakowie.

Kaznodzieja przypomniał także cel ustanowienia Dnia Życia Konsekrowanego przez Jana Pawła II w 1997 r., kiedy to w orędziu na I Dzień Życia Konsekrowanego ojciec święty określił jego potrójny cel: „Odpowiada on – po pierwsze – osobistej potrzebie uroczystego uwielbienia Pana i dziękczynienia za wielki dar życia konsekrowanego, życia, które ubogaca i raduje wspólnotę chrześcijańską poprzez swoje wielorakie charyzmaty oraz poprzez budujące owoce tak wielu istnień, całkowicie oddanych dla sprawy Królestwa. Dzień Życia Konsekrowanego ma – po drugie – za zadanie przyczynić się do poznania i do szacunku dla życia konsekrowanego ze strony ludu Bożego. Trzeci powód odnosi się bezpośrednio do osób konsekrowanych, zaproszonych do wspólnych i uroczystych obchodów niezwykłych dzieł, których Pan w nich dokonał, aby odkryć jeszcze bardziej w świetle wiary blaski tego Bożego piękna, które przez Ducha promieniują w ich sposobie życia, oraz aby jeszcze żywiej uświadomić sobie ich niezastąpioną misję w Kościele i w świecie”.

Zgromadzone w świątyni osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby życia w posłuszeństwie, bez własności i w czystości.

Na terenie archidiecezji krakowskiej ponad połowa (55 proc.) instytutów życia konsekrowanego ma przynajmniej jeden dom zakonny, klasztor.

Osoby konsekrowane oprócz duszpasterstwa parafialnego prowadzą m.in. przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, licea, szkoły zawodowe, instytuty naukowe, bursy, ośrodki rehabilitacyjno-wychowawcze, ośrodki wychowawcze, świetlice dla dzieci ubogich i z rodzin zagrożonych, ośrodki duszpasterstw trzeźwościowych i stowarzyszeń pomocy narkomanom, domy rekolekcyjne, ośrodki powołaniowe, centra katechetyczne i centra animacji misyjnej oraz ośrodki informacji o sektach i nowych ruchach religijnych, szpitale, lecznice, hospicja, apteki, domy opieki, kuchnie dla ubogich, schroniska dla bezdomnych, zespoły charytatywne, muzea, organizacje sportowe, biura i duszpasterstwa pielgrzymkowe.

Zakony angażują się również w media: stacje telewizyjne i radiowe, internetowe serwisy informacyjne, wydawnictwa, drukarnie, księgarnie oraz kawiarenki internetowe.

W Polsce jest 101 zgromadzeń żeńskich czynnych (ok. 20 tys. sióstr), 13 zakonów żeńskich klauzurowych (ok. 1350 mniszek), 60 zakonów i zgromadzeń męskich czynnych (ok. 12,5 tys. ojców i braci), jeden zakon męski klauzurowy (21 mnichów) oraz 36 instytutów świeckich (ok. 1200 członków). W sumie mamy 211 instytutów życia konsekrowanego i ponad 35 tysięcy osób konsekrowanych. Są też indywidualne formy życia konsekrowanego: dziewice (178), wdowy (220) oraz pustelnice i pustelnicy (5).