Bogdan Gancarz: Posoborowa reforma liturgii „przeniosła do archiwum” większość utworów muzyki religijnej. Od tej pory rozbrzmiewają przeważnie w salach koncertowych. A wykonania we wnętrzach kościelnych mają przeważnie charakter koncertowy.

Zygmunt Magiera: Dziś w sferze coraz to nowych odkryć zapomnianych twórców i kolejnych prawykonań nieznanych dotychczas utworów umyka nam często prawdziwy kontekst powstawania wielu arcydzieł muzycznych. Zapominamy o korzeniach muzyki oraz jej służebnej funkcji przez wieki. Muzyka sakralna jest wprawdzie kojarzona z wnętrzem świątyni, zatraca się jednak świadomość, że była tam wykonywana nie w formie koncertu, który ma dać słuchaczom przeżycia estetyczne, lecz jako nieodłączna część liturgii. Ta najpiękniejsza muzyka, której dziś słuchamy w najlepszych wykonaniach i niejednokrotnie w najwspanialszych salach koncertowych, powstawała z myślą o służbie Bogu oraz w celu upiększenia sprawowania Eucharystii.