Podkreślają, że w rodzinie adopcyjnej miłość powinna być maksymalnie dojrzała. – Decyzja o przyjęciu dziecka nie może być lekarstwem wypełniającym pewną bolesną lukę w małżeństwie. To rodzice muszą chcieć otworzyć się na potrzeby dziecka – mówią państwo Kowalscy.

Pomagał św. Józef

Wiedzą o tym dobrze Aleksandra i Daniel z okolic Krakowa, rodzice dwojga dzieci z okna życia. – Decyzja o adopcji była wspólna, świadoma, przemyślana i przemodlona. Wypływała prosto z serca, bo nie mogąc doczekać się własnych dzieci, zrozumieliśmy, że nasze pociechy nie zostaną przez nas poczęte biologicznie, tylko w sercu. I że gdzieś już są, zapisane nam przez Boga – opowiadają. Nie bez znaczenia był więc pierwiastek religijny.