Po malarzach pozostają obrazy, po poetach wiersze, po kompozytorach zapisy nutowe i nagrania. Cóż pozostaje jednak po człowieku, którego działania były wprawdzie twórcze, niemniej ich ulotny charakter – „niezorganizowana organizacja” oraz inspiracja działań kabaretu artystycznego – powoduje, że ich ślady trzeba dopiero tropić na fotografiach, w nagraniach, we wspomnieniach. „Piotr nie był artystą, nie śpiewał, nie tańczył, nie grał na instrumentach, w zasadzie też nie pisał, ale był niebywałym erudytą. (...) We wszystkim się orientował, w sprawach literatury, poezji był koneserem, znał się na obrazach. Całym sobą uczył ludzi obcowania ze sztuką” – wspominała P. Skrzyneckiego nieżyjąca już Anna Szałapak, artystka związana przez wiele lat z Piwnicą pod Baranami.