Uśmiechy losu

Bogdan Gancarz

|

Gość Krakowski 42/2018

publikacja 18.10.2018 00:00

„Miałam to szczęście, że wychowałam się na niezapomnianych dokonaniach tej sceny w jej najlepszych latach. Uznałam za swój obowiązek zapisanie tego, co w dziejach Starego Teatru było wielkie” – deklaruje autorka.

Elżbieta Morawiec,  „Teatr Stary jaki był 1945–2000”, Kraków 2018, Arcana, ss. 434. Elżbieta Morawiec, „Teatr Stary jaki był 1945–2000”, Kraków 2018, Arcana, ss. 434.

Fenomen tego teatru przypomniała w opublikowanej niedawno książce Elżbieta Morawiec, krytyk teatralny i literacki, w latach 1982–1990 kierownik literacki opisywanej przez siebie placówki. Popchnęła ją do tego niezgoda na to, co stało się – według niej – za dyrekcji Jana Klaty, gdy nastąpiło „barbarzyńskie niszczenie nie tylko świetnej tradycji tej sceny, ale i kultury w ogóle”.

Grali tu m.in.: Zofia Niwińska, Leszek Herdegen, Anna Polony, Jerzy Trela, Jerzy Nowak, Jerzy Stuhr, Franciszek Pieczka, Izabela Olszewska, Anna Dymna, Wiktor Sadecki, Jerzy Bińczycki, Jan Nowicki, Tadeusz Huk, Jerzy Radziwiłowicz, Jerzy Grałek, Aleksander Fabisiak. Reżyserowali zaś m.in.: Janusz Warnecki, Zygmunt Hübner, Konrad Swinarski, Jerzy Jarocki, Andrzej Wajda, Jerzy Grzegorzewski, Krystian Lupa i Tadeusz Bradecki. Wśród scenografów byli z kolei Tadeusz Kantor, Krystyna Zachwatowicz i Kazimierz Wiśniak, muzykę pisali między innymi Roman Palester, Jan Maklakiewicz, Krzysztof Penderecki, Zygmunt Konieczny i Stanisław Radwan.

Dostępne jest 28% treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.