Wielicka oaza powstała dzięki młodemu wikaremu, ks. Władysławowi Gilowi, który został tu przeniesiony w 1969 roku. Prawie natychmiast nawiązał on kontakt z centralą Ruchu Światło–Życie w Krościenku nad Dunajcem. Pojechał też do Krościenka na pierwszą oazę, gdzie ks. Franciszek Blachnicki gromadził księży z całej Polski i uczył ich zmian posoborowych. Wkrótce zaczął on zaszczepiać oazową ideę w parafii św. Klemensa, zaczynając od formacji lektorów. Dostali oni nowe zadanie: wyjść ze swoją wiarą i relacją do Pana Boga poza linię zakrystia−ołtarz.