Publikujemy refleksję bp. Damiana Muskusa OFM, który w mediach społecznościowych zachęca do duchowego udziału w misteriach kalwaryjskich, odwołanych w tym roku z powodu pandemii.

NIE TYLKO NOGI

"Rzekł do Niego Piotr: »Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał«. Odpowiedział mu Jezus: »Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną«. Rzekł do Niego Szymon Piotr: »Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!«" (J 13,7-9).

Kalwaryjskie Dróżki kolejny dzień tęsknią do pielgrzymich modlitw, śpiewów i westchnień. Serca pątników również wypełnia smutek i żal z powodu utraconej Kalwarii. Dojmująca tęsknota, zatrwożenie, samotność i izolacja to powszechne dziś doświadczenie. Jak szukać Boga w takim klimacie? Dlaczego nie możemy iść tam, gdzie zawsze Go spotykaliśmy - w murach naszych świątyń i na liturgii? Dlaczego wydaje nam się, że zostaliśmy Go pozbawieni właśnie teraz, gdy najbardziej potrzebujemy Jego bliskości? Dlaczego nie możemy się posilić Boskim Chlebem teraz, gdy intensywnie doskwiera nam głód?

  Jezus dziś u ciebie chce urządzić Paschę... bp Damian Muskus OFM

Te pytania nabierają mocy, gdy świętujemy tajemnicę Eucharystii, gdy patrzymy na Boga klęczącego przed człowiekiem. I otrzymujemy na nie odpowiedź w Wieczerniku. Nie możemy mówić, że zostaliśmy pozbawieni Pokarmu, bo kapłani na całym świecie nie odchodzą od ołtarzy w swoich kościołach i wciąż sprawują Eucharystię. Dopóki trwa ta nieustająca liturgia, dopóty w Kościele jest życie. To życie trwa i nawet nie muszą go podtrzymywać transmisje online. Bóg jest blisko, choć my musimy zachować bezpieczny dystans, a drzwi naszych świątyń zostały przymknięte. Boga nie dotyczą zasady społecznego dystansu. Puste kościoły w czasie zarazy nie są oznaką bezbożności. Są świadectwem szacunku dla życia.

Wiem, że dla wielu z nas jest to trudne do przyjęcia. Bywamy jak Szymon Piotr: gorliwi, ale po swojemu; kochający, ale na własnych warunkach. Za chwilę zabrzmi pianie koguta, zaraz będzie płakał nad swoją słabością, ale w Wieczerniku wciąż próbuje dyktować Bogu, co ma robić. A my? Czy słyszymy słowa Zbawiciela: "Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną"? Pozwólmy Mu na to. Niech obmyje nas z rutyny, niech oczyści z mechanicznie odmawianych paciorków. Nie stawiajmy granic Jego miłości. Niech nas przygotuje na drogę Jego śladami.

  "Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!". bp Damian Muskus OFM

W ten Wielki Czwartek Chrystus chce uczynić Wieczernikiem twój dom. U ciebie chce urządzić Paschę, pochylić się do twoich stóp i przekonać cię, że chrześcijaństwo bez miłości, bez służby i wrażliwości na potrzeby bliźnich nie istnieje. Bądźmy ludźmi Eucharystii. Bądźmy darem dla innych, a wtedy - w naszych relacjach - spotkamy ukochanego Pana.

Braciom Kapłanom, w Święto Wieczernika, chcę dziś powiedzieć zwykłe, ludzkie "dziękuję" za wierność Chrystusowi, oddanie ludziom, odwagę w pełnieniu misji. I życzenia na przyszłość: jeszcze więcej wierności, więcej oddania, więcej odwagi, gdyż nowy świat, który wyłoni się po pandemii, będzie potrzebował herosów ducha.

---

Biskup Muskus, który był przez wiele lat kustoszem sanktuarium pasyjno-maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej, zachęca w tym roku do udziału w nietypowych misteriach. "Na szczęście można być dziś na Kalwarii #mimoDrzwiZamknietych. Umożliwia nam to pielgrzymowanie sercem" - pisze na FB.

Wielka Środa:

Niedziela Palmowa: 

Kulminacją obchodów Chwalebnego Misterium Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej jest Wielki Piątek, kiedy dziesiątki tysięcy pątników wcześnie rano zbierają się przy kaplicy U Kajfasza, by tam obejrzeć scenę porannego sądu nad Jezusem. Stąd wyruszają do Piłata i Heroda, by po wysłuchaniu Dekretu, czyli wyroku śmierci na Zbawcy, towarzyszyć Jezusowi w Jego krzyżowej drodze. Pielgrzymi idą na Golgotę. Po drodze inscenizowane są trzy upadki, spotkanie z Matką, św. Weroniką i niewiastami jerozolimskimi.