Ruy Barbosa de Oliveira był wybitnym politykiem brazylijskim, admiratorem nieistniejącej wówczas jako państwo Polski, wielbicielem polskiej literatury.

W swojej domowej bibliotece miał książki Sienkiewicza, Mickiewicza, Kraszewskiego i Orzeszkowej. W 1907 na II Międzynarodowej Konferencji Pokojowej w Hadze jako przedstawiciel Brazylii opowiedział się za przywróceniem Polsce niepodległości.

Inicjatorem erygowania popiersia są ambasador Federacyjnej Republiki Brazylii w Polsce Hadil Fontes da Rocha Vianna i konsul honorowy Brazylii w Małopolsce i na Śląsku Grzegorz Hajdarowicz. Podczas uroczystości ambasador powiedział: "Jestem przekonany, że w Polsce i całej Europie nie ma lepszego miejsca na popiersie niż Biblioteka Uniwersytetu Jagiellońskiego, prestiżowej uczelni, którą łączy z Ruyem Barbosą idea krzewienia godności ludzkiej, miłości do wiedzy i rozwoju cywilizacji".

Senat UJ zaakceptował ideę upamiętnienia Barbosy jednomyślnie. Rektor Jacek Popiel w przemówieniu powiedział m.in.: "Ruy Barbosa na początku XX wieku znacząco wspierał naród polski na arenie międzynarodowej w kwestii odzyskania niepodległości przez Polskę, m.in. podczas międzynarodowej konferencji pokojowej w Hadze". W ciepłych słowach wspomniał rektor swego poprzednika, profesora Franciszka Ziejkę, dla którego Biblioteka Jagiellońska była, jak się wyraził "drugim domem", a który to rektor Ziejka był znawcą literatury brazylijskiej i portugalskiej i współtwórcą wydziałów polonistyki na brazylijskich uniwersytetach.

- Chciałbym, w imieniu narodu i rządu brazylijskiego, wyrazić ogromną wdzięczność za możliwość uhonorowania tutaj Ruya Barbosy. Ruy Barbosa kochał Polskę, ponieważ przede wszystkim kochał wolność - powiedział ambasador Hadil Fontes da Rocha Vianna.

Po odsłonięciu gospodarze poprosili gości do sali na parterze gdzie była okazja jedyna w swoim rodzaju, aby podziwiać znajdujące się w BJ niezwykłe dzieło. Czterotomowe "Theatrum rerum naturalium Brasiliae" to niezwykły zbiór ilustracji fauny i flory Brazylii, w znacznej części w niezwyczajnej technice malarstwa olejnego na specjalnym papierze. Dzieło powstało w XVII wieku na zamówienie gubernatora generalnego Nowej Holandii, czyli tego, co potem stało się częścią Brazylii. Ponieważ książki mają swoje losy, nastąpił cały szereg perypetii w rezultacie których albumy wylądowały w zbiorach elektora brandenburskiego i księcia pruskiego Fryderyka Wilhelma, a stamtąd, po dalszych mniej i bardziej dziejowych wydarzeniach znalazły się w Jagiellonce. Goście brazylijscy nie kryli poruszenia spowodowanego zetknięciem się z tak niezwykłym przedstawieniem ich ojczystej przyrody.