Wieczorem 12 czerwca przewodniczył Mszy św. w bazylice Mariackiej. W jej trakcie modlono się m.in. przy ikonie Świętej Rodziny.

- Dziękuję Panu Bogu za zdrowie. Cieszę się, że nadal mogę Mu służyć, odprawiając Msze święte i spowiadając - mówi jubilat. Otrzymał z rąk ks. Dariusza Rasia, obecnego gospodarza parafii Mariackiej okolicznościowy medal wybity z okazji jej 800-lecia. Przyjmował także gratulacje od kapłanów i parafian. -  Bogu dziękuję, że miałem takiego poprzednika, który wciąż jest zaangażowany w życie parafii, odprawia Msze św. w bazylice i spowiada tu - powtarza nieraz obecny archiprezbiter bazyliki Mariackiej.

Ks. Bronisław Fidelus urodził się 17 kwietnia 1939 r. w Wadowicach. Jest synem znanego zembrzyckiego garbarza. W 1956 r. po maturze w liceum w Suchej Beskidzkiej wstąpił do seminarium duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1962 r. z rąk bp. Karola Wojtyły. Pracował potem jako wikariusz w parafiach w: Babicach, Brzeszczach, Żywcu i Krakowie. Od 1968 r. pracował w kurii metropolitalnej jako notariusz, wicekanclerz, kanclerz. Od 1992 r. był ekonomem archidiecezji krakowskiej, od 1995 do 2011 r. zaś archiprezbiterem bazyliki Mariackiej w Krakowie. Jest kanonikiem Kapituły Metropolitalnej, absolwentem i doktorem prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, ma tytuł infułata.

W trakcie studiów seminaryjnych przez rok mieszkał w jednym pokoju z alumnem I roku Staszkiem Dziwiszem. Jego równolatkami są prócz  kard. Dziwisza, także biskupi: Tadeusz Rakoczy i Jan Zając, ks. Jakub Gil, wieloletni proboszcz parafii na krakowskich Wzgórzach Krzesławickich i w Wadowicach, b. dyrektor archidiecezjalnej Caritas oraz ks. Jan Bielański, b. proboszcz parafii św. Brata Alberta w Krakowie. Ks. Bronisław wyprzedził ich jednak w święceniach kapłańskich, gdyż o rok wcześniej rozpoczął  swą edukację szkolną.

Jest znany z talentów gospodarskich. Ujawniły się szczególnie podczas 16 lat proboszczowania w parafii Mariackiej (1995-2011), splatającej funkcje duszpasterskie z rolą symbolu historycznej wielkości Krakowa.

Znał ją wcześniej dobrze, gdy od 1968 r. był tu przez 3 lata wikariuszem, pracując jednocześnie w kurii. Nominację proboszczowską otrzymał 25 czerwca 1995 r. od kard. Franciszka Macharskiego. Znał ją już wcześniej.

- W 1951 r. jako uczeń szkoły średniej byłem na wycieczce szkolnej w Krakowie. Zapamiętałem szczególnie wejście do kościoła Mariackiego. Wydawał mi się on bardzo ciemny i smutny, brakowało w nim bowiem głównego ołtarza. Zamiast niego wisiała ciemna kotara. Potem poszliśmy na Wawel i tam oglądaliśmy w kilku salach odrestaurowane i rozłożone na części arcydzieło Wita Stwosza. Czułem się bardzo mały przy potężnych figurach apostołów. Bardzo chcieliśmy wraz z kolegami dotknąć którejś z figur, nie słuchając nawet uważnie tego, co mówił przewodnik. Nie przypuszczałem, że kilkadziesiąt lat później, jako proboszcz mariacki, nie tylko będę odpowiedzialny za ołtarz Wita Stwosza, ale będę mógł go spokojnie dotykać, bez obawy, że ktoś mnie skarci - wspomina ks. Fidelus.

Po objęciu przez niego probostwa rozpoczęto na wielką skalę prace renowacyjne w bazylice. Nie były łatwe, ze względu na wielkie nagromadzenie zabytkowego wyposażenia, wykonanego z rozmaitych materiałów, w niejednakowym stanie zachowania. Np. na starych gotyckich witrażach negatywnie odcisnęło się wieloletnie oddziaływanie pyłów i związków siarki. Dla lepszego zabezpieczenia pokryto je specjalnymi siatkami i dodatkowymi szybami. Odnowiono m.in. fasadę świątyni, naścienne malowidła Jana Matejki, które pokrywała warstwa brudu zniekształcająca kolorystykę, prezbiterium ufundowane przez słynnego Mikołaja Wierzynka, witraże – zarówno te średniowieczne, jak i te nowsze, projektu Mehoffera i Wyspiańskiego. Konserwowano i oczyszczano z kurzu ołtarz Wita Stwosza. Wiele zabiegów wymagało odnowienie stalli w prezbiterium, bo zaatakowały je drewnojady. Mało znanym dowodem hojności parafii Mariackiej jest ufundowanie przez nią dwóch świątyń w Afryce (Kamerun i Tanzania) oraz dwóch kościołów na terenie Krakowa (Redemptor Hominis oraz św. Jacka). Po przejściu w grudniu 2011 r. na emeryturę ks. Fidelus nie przestał być czynny. Był m.in. wikariuszem generalnym archidiecezji krakowskiej. Znajduje także czas na kibicowanie piłkarzom Wisły oraz wędkowanie