Ukończyła 100 lat 2 listopada 2021 r., dziękowała za to Bogu następnego dnia w krakowskim kościele Mariackim, swej świątyni parafialnej. „Całym sercem i duszą oddała się wielkiej sprawie obrony ludzkiego życia od jego poczęcia” – mówił wówczas o jubilatce przewodniczący Mszy św. kard. Stanisław Dziwisz. „Oddała się sprawie rodziny, przygotowania młodych do projektu pięknej małżeńskiej miłości. Uczyła słowem, prawością życia i niezłomną postawą, nie poddając się władzy w okresie panowania dyktatury komunistycznej” – dodał metropolita senior.

Postanowiła zostać lekarzem w 1945 r., jako więźniarka niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, leżąc na pryczy obozowej obok zimnego ciała zmarłej Romki. Jej specjalnością lekarską stała się psychiatria, zajęła się również medycyną pastoralną. W 1960 r. została szefową Instytutu Teologii Rodziny, działającego przy krakowskiej kurii metropolitalnej. Wyszła za mąż za Andrzeja Półtawskiego (1923–2020), późniejszego profesora filozofii. Urodziła pięcioro dzieci, z których przeżyły cztery córki. Po wojnie starała się dawać świadectwo o przeżyciach obozowych. Napisała m.in. książkę wspomnieniową „I boję się snów”. Zabiegała, nie bez przeszkód, o upamiętnienie na terenie byłego obozu w Ravensbrück więzionych tam niegdyś Polek. Prowadziła także badania tzw. dzieci oświęcimskich, czyli osób, które we wczesnej młodości trafiły do obozów koncentracyjnych.

Przełomem w jej życiu było poznanie w latach 50. XX w. Karola Wojtyły. „W zakrystii na Wawelu w tłumie ludzi jednoznacznie zostałam nazwana siostrą – siostrzyczką, i tak już zostało na zawsze: siostra i brat” – napisała dr Półtawska w swych „Beskidzkich rekolekcjach” (2009), będących zapisem tej duchowej przyjaźni z przyszłym papieżem. Wywarła niewątpliwie wpływ na papieską teologię ciała, bo Jan Paweł II liczył się z jej zdaniem i niejednokrotnie dawał temu wyraz. „Obrona życia nienarodzonych to jest niesamowite dzieło jej życia. Odwagi i determinacji, z jaką to wszystko robi, można jej zazdrościć. Wiele razy była atakowana, opluwana, a jednak nigdy się nie poddała” – powiedział Tomaszowi Krzyżakowi, autorowi książki „Wanda Półtawska. Biografia z charakterem”, ks. dr hab. Antoni Świerczek z UPJPII. Nie ma on wątpliwości, że to dr Półtawskiej życie zawdzięcza wiele tysięcy dzieci. Wiele z nich zwracało się do niej „mamo”.