W homilii mówił m.in., że szafarzom często wydaje się, że sami wybrali tę ścieżkę. A tak naprawdę to Bóg mówi do nich: „Wybrałem was”. W tym wyborze pomogli też kapłani, proboszczowie, którzy szukali współpracowników i zaproponowali tę posługę konkretnym mężczyznom, których uznali za godnych bycia szafarzem Komunii Świętej. – Wielu z was na pewno bało się pozytywnie na to odpowiedzieć, ale wtedy pomogła żona, mówiąc: „Idź”. Zgoda małżonek na podjęcie tej posługi jest więc bardzo ważna – zaznaczył ks. Gil, dodając, że szafarstwo będzie owocowało pogłębieniem więzi mężczyzn z ich żonami i dziećmi. Przekonywał również, że decyzja o byciu szafarzem jest wyrazem większego zaangażowania i odpowiedzialności za sprawy Kościoła w swojej parafii. – Chcecie brać cząstkę tej odpowiedzialności, gdy pójdziecie do domów, gdzie są chorzy, podając im Komunię św. Będziecie im także mówić o tym, co dzieje się w parafii. Przez posługę szafarzy chorzy będą zbliżać się do parafii – stwierdził ks. Jakub Gill.

Wskazał także na najważniejszą cechę, jaką powinien posiadać szafarz. To chęć rozwijania wiary w żywego Jezusa. – Bądźcie Nim zdziwieni, że uczestniczycie w Jego Męce, że podajecie Jego Ciało i Krew. (…) Przyjmiecie to błogosławieństwo, żebyście z wielką wiarą dawali innym Boga eucharystycznego; żeby się to wam nie znudziło ani nie znużyło – zakończył ks. Gil.

Dekret ustanawiający w archidiecezji posługę świeckich pomocników w udzielaniu Komunii Świętej podpisał 12 grudnia 2005 r. kard. Stanisław Dziwisz.