Wielki dzwon to, oczywiście, dzwon Zygmunt w katedrze wawelskiej, który odzywa się tylko przy najważniejszych okazjach, skąd powstało krakowskie, później ogólnopolskie powiedzenie "od wielkiego dzwonu", określające okazje najważniejsze, godne szczególnego uczczenia.

Treść wystawy to przede wszystkim święta religijne, procesje, odpusty, jak Emaus czy Rękawka, ale też żydowskie Święto Namiotów czy Pesach lub prawosławne Święto Jordanu. Ale także wielu imprezom od wielkiego dzwonu trudno jest przypisać konotacje religijne, jak choćby sławnym harcom Lajkonika czy wznawianej ostatnio uroczystości Babski Comber lub paradzie smoków. Pod wielkim dzwonem odbywają się też wydarzenia całkiem świeckie, jak choćby odsłonięcia poświęconych ważnym osobom pomników czy innych upamiętnień, o czym przypominają wzruszające miniaturowe taczki, pamiątka sypania kopca Piłsudskiego, czy obraz przedstawiający chłopców w strojach krakowskich modlących się na kopcu Kościuszki. A nawet wręcz wydarzenia rozrywkowo-biesiadne, jak zawody strzeleckie o godność Króla Kurkowego, słynące z wystawnych bankietów.

"Od wielkiego dzwonu" to pierwsza ekspozycja nawiązująca do prac Centrum Interpretacji Niematerialnego Dziedzictwa Krakowa mieszczącego się w Domu Pod Krzyżem, którego zadaniem jest m.in. dokumentowanie lokalnych zwyczajów i tradycji ludowych. Potrwa do połowy września przyszłego roku.

Wystawie towarzyszą liczne wydarzenia popularyzujące krakowskie zwyczaje, skierowane do różnych grup odbiorców: dzieci, seniorów, rodzin i wszystkich chętnych chcących pogłębić znajomość krakowskich tradycji. Program znajdziemy na muzealnej stronie internetowej www.muzeumkrakowa.pl.