To był bardzo dobry i obfity czas wzmacniający wiarę, który dziś kojarzy mi się z niewyobrażalną radością i spotkaniem z ludźmi myślącymi podobnie jak ja. To było wielkie przeżycie, zwłaszcza że krakowskie Światowe Dni Młodzieży były pierwszymi, w których uczestniczyłam, w dodatku jako wolontariuszka. W swoim domu gościłam 5 dziewczyn z Seszeli – opowiada Gabrysia. Co najmocniej utkwiło w jej sercu podczas ŚDM Kraków 2016? – To słowa, które papież Franciszek wypowiedział podczas nocnego czuwania na Campus Misericordiae w Brzegach – by zamienić kanapę na buty wyczynowe. Te słowa cały czas rezonują w moim życiu, bo od tamtej chwili staram się, jak potrafię, angażować się w życie Kościoła, by nie być tylko coniedzielnym biernym katolikiem. To wstawanie z kanapy nie musi przecież od razu oznaczać robienia rzeczy największych. Dla mnie to także solidne wypełnianie codziennych obowiązków, które dopiero mogą być zalążkiem czegoś większego. To także odwaga, by iść do drugiego człowieka i nieść mu Ewangelię, jak również dbanie o swój rozwój – intelektualny oraz duchowy – wylicza Gabrysia.