Jak się teraz tutaj żyje?

Po katastrofie. Dwa Dramat rozegrał się w Łaśni-cy, Izdebniku, Skawinkach i Podchybiu, gdzie woda i osuwiska zniszczyły wiele dróg, linii elektrycznych, sieci wodociągowych, sieć gazową, warsztaty stolarskie i kilkadziesiąt budynków. Także tych niedawno wybudowanych, za oszczędności całego życia. Dach nad głową straciło tam aż 137 osób. Zaraz po katastrofie Lanckoronę odwiedził kard. Stanisław Dziwisz, który – widząc rozmiar tragedii – zapytał wójt Zofię Oszacką, w jaki sposób diecezja może pomóc poszkodowanym. Ta odpowiedziała, że najważniejsze będą grunty pod budowę nowych domów. Kard. Dziwisz obiecał, że gmina może liczyć na takie wsparcie.

Niebawem przekazał w formie darowizny należącą do archidiecezji krakowskiej działkę budowlaną, zlokalizowaną w centrum zabytkowej Lanckorony, u podnóża Góry Zamkowej. Na tym gruncie oraz ziemi dokupionej przez gminę szybko ruszyła budowa. W efekcie, w ciągu półtora roku, na trzech osiedlach wyrosło tam 25 domów o powierzchni od 60 do 100 mkw., bardzo ładnie wkomponowanych w lanckoroński krajobraz. Koszty ich powstania, a także odbudowana innych zniszczeń pochłonęły 10 mln zł pochodzących z dotacji rządowej. 27 czerwca kard. Dziwisz znów odwiedził Lanckoronę – tym razem po to, by poświęcić nowe domy i zapytać poszkodowanych, jak się im teraz żyje, a w parafialnym kościele odprawić w ich intencji Mszę św. Niektórzy z poszkodowanych do domów już się wprowadzili i cieszą się, że mają gdzie mieszkać. Inni nie chcą się jeszcze przenosić, bo aby dostać na własność nowy dom, muszą oddać działkę, na której dawniej było ich miejsce na ziemi, czyli ojcowiznę. Kilka rodzin w ogóle zrezygnowało z przyjęcia nowego domu. Mówią, że jest dla nich za mały, i na własną odpowiedzialność chcą mieszkać w starym, popękanym, mimo że Inspektorat Nadzoru Budowlanego wydał nakaz rozbiórki. W uroczystościach uczestniczyli także wojewoda małopolski Jerzy Miller, przewodniczący Sejmiku Województwa Małopolskiego Kazimierz Barczyk oraz burmistrz z zaprzyjaźnionego z Lanckoroną holenderskiego miasta Haarlemmerliede en Spaarnwoude.