Gruntowną konserwacją zajmuje się renomowana krakowska pracownia konserwacji metalu Romana Bobickiego. Odnawiano tu lub rekonstruowano detale metalowe z wielu zabytkowych budynków Krakowa: kościołów, pałaców, budynków uniwersyteckich.

Dwuskrzydłowe drzwi wykonano z drewna lipowego, a następnie obito blachą. – Mają 4 metry wysokości. Wśród zdobiących je gwiazd, rozet i ćwieków jest również monogram króla Kazimierza Wielkiego, litera K zwieńczona koroną. Ten sam element widzimy na głównych drzwiach katedralnych – mówi Roman Bobicki.

Drzwi zostały przed konserwacją rozebrane i poddane szczegółowej analizie. Drewno pochodzi prawdopodobnie z XIX w., gdy odnawiano katedrę. Nosi ślady działalności drewnojadów i spróchnienia (zob. fot. w galerii). Na części rozebrano też detale zamka (zob. fot. w galerii). Wiele zagadek kryją blachy, którymi obito drzwi. Badania metaloznawcze, przeprowadzone przez uczonych z AGH, pozwolą ustalić, ile fragmentów pochodzi z okresu średniowiecza. Blachy zostaną po oczyszczeniu powleczone powłoką, która zabezpieczy je przed korozją na co najmniej 50 lat.

Nie wiadomo jeszcze zaś, jaką barwę będą miały drzwi po konserwacji. Pamiętamy je w kolorze ciemnym, grafitowym. Tę farbę naniesiono jednak dopiero w XIX w. Tymczasem konserwatorzy odnaleźli pod ciemną farbą ślady malachitowej zieleni. – Nic w tym dziwnego. Średniowiecze kojarzy nam się fałszywie z szarością, ponurością. Tymczasem wówczas używano w ubiorach, obrazach, wystrojach wnętrz bardzo żywych barw! – mówi Jarosław P. Kazubowski, historyk sztuki i publicysta. – Zieleń więc, połączona ze srebrzystością rozet, byłaby powrotem do oryginalnego wyglądu – dodaje.

O tym, jaką formę kolorystyczną przybiorą ostatecznie drzwi katedralne, przesądzą zapewne opinie konserwatorów opiekujących się zabytkami wawelskimi. Obejrzą przygotowane w pracowni Bobickiego próbki trzymane w dawnej i nowej kolorystyce (zob. fot. w galerii). Rezultaty renowacji będzie można zobaczyć już na początku grudnia, gdy odnowione drzwi wrócą na swoje miejsce.