Działalność duszpasterstw akademickich również pilnie śledziła komunistyczna bezpieka. – W końcu lat 70. ub. wieku jego aktywnymi ośrodkami były kościoły św. Anny, ojców jezuitów przy ul. Kopernika, a także rozpoczynające szerszą działalność duszpasterstwo przy kościele ojców misjonarzy w Miasteczku Akademickim oraz najaktywniejsze – „Beczka” ojców dominikanów. Krakowska Służba Bezpieczeństwa sporządziła wykaz zidentyfikowanych „aktywistów ruchu klerykalno-szkoleniowego”, zaliczając do niego 120 osób (58 proc. stanowiły studentki) – powiedział dr Jarosław Szarek.

– Większość z nich uczyła się w Uniwersytecie Jagiellońskim – 73 osoby (61 proc.), a spośród nich najwięcej na Wydziałach Filologii i Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym. Z kolei z Wyższej Szkoły Pedagogicznej było 25 osób, z Akademii Medycznej – 10, a najmniej z AGH, PK i WSE. Bezpieka wskazywała, że spośród tej liczby 22 proc. wywodziło się z rodzin inteligenckich, 30 – z robotniczych i 48 – z chłopskich. Grupa ta aktywnie docierała do szerszego grona studentów i – jak podkreślał Zbigniew Olszak, autor opracowania, inspektor Wydziału III SB KW MO w Krakowie, miała wsparcie części nauczycieli akademickich, m.in. prof. Henryka Barycza z UJ, prof. Sylwiusza Mikuckiego z UJ, doc. Józefa Mitkowskiego, prof. Michała Potkaniowskiego z UJ, dr. Jana Prokopa z PAN, asystenta z PWSM Józefa Serafina, asystenta z AGH Elżbiety Owczarz, asystenta z UJ Kazimierza Urbańczyka, asystenta z WSP Czesława Nogi oraz asystenta z UJ Zbigniewa Lelątki-Lechowskiego – wyliczał J. Szarek.

Podczas konferencji mówiono również o innych formach duszpasterstwa – dla: artystów (dr Cecylia Kuta), turystów (ks. prof. Józef Marecki), harcerzy (Marcin Kapusta i Wojciech Hausner), hutników (Monika Litwińska), rolników (Mateusz Szpytma). Przedstawiono również więzy ludzi nauki z Kościołem krakowskim w latach 60. i 70. XX wieku (prof. Piotr Franaszek).

O problemach poruszanych podczas konferencji napiszemy również w numerze 47. krakowskiego GN (na 25 listopada).