Matka Zofia poświęciła swoje życie opiece, wychowaniu i kształceniu ubogich dziewcząt. Dała też początek zgromadzeniu sióstr prezentek. Matka Małgorzata, założycielka sióstr serafinek, odnalazła swoje powołanie w służbie chorym, ubogim i dzieciom.
Matka Czeska bardzo chciała, by instytut formalnie stał się zgromadzeniem zakonnym. Pierwsze czynne (nie klauzurowe) żeńskie zgromadzenie zakonne Panien Ofiarowania NMP zostało jednak zatwierdzone dopiero 10 lat po jej śmierci, w 1660 r. Proces beatyfikacyjny Matki Zofii na szczeblu diecezjalnym rozpoczął się 1 kwietnia 1995 r., a zakończył w listopadzie 1997 r. 27 czerwca 2011 r. Benedykt XVI wydał zgodę na ogłoszenie dekretów uznających heroiczność jej cnót.
Siostrzyczka ubogich
9 czerwca odbędzie się również beatyfikacja założycielki zgromadzenia sióstr serafitek – Małgorzaty Łucji Szewczyk. Urodziła się ona na Wołyniu w 1828 r.
Była ona bardzo wrażliwa na działanie Bożej Opatrzności i potrzeby bliźnich. Szukając drogi swego życia odważnie włączała się w pomoc potrzebującym, m.in. przez dwa lata pracowała w Ziemi Świętej, gdzie bezinteresownie opiekowała się chorymi i potrzebującymi pielgrzymami. Odczytała tam swoje powołanie jako „siostrzyczki ubogich”.
Po powrocie do Polski, ok. 1880 r. pojechała do Zakroczymia, aby odprawić rekolekcje pod kierunkiem bł. Honorata Koźmińskiego. Zaangażowała się w opiekę i utrzymanie kilku staruszek wynajmując poddasze. Zafascynowana duchowością maryjną i franciszkańską opatrywała rany, myła, żywiła swoje podopieczne. Zakładała też domy starców, ochronki, domy dziecka.
Ostatnie miesiące życia spędziła w domu zakonnym w Nieszawie. Zmarła 5 czerwca 1905 r. Od 1951 r. szczątki Matki Małgorzaty znajdują się w kruchcie kościoła serafitek w Oświęcimiu.