Odszedł człowiek telewizji

Pogrzeb Michała Bobrowskiego odbył się w samo południe w poniedziałek na cmentarzu Rakowickim. Żegnali go bliscy i dalsi znajomi. Rodzina i przyjaciele: aktorzy, dziennikarze, muzycy. Ludzie krakowskiej telewizji – był jej wielką gwiazdą, choć nie występował na szklanym ekranie.

Urodził się w Warszawie, ale całe swoje życie związał z Krakowem. Wychowany w tradycji patriotycznej, już w wieku 15 lat związał się z Armią Krajową; był kolporterem prasy podziemnej. Po wojnie marzył o handlu zagranicznym, ale swoją przestrzeń wolności odnalazł w Polskim Radiu, a później na Krzemionkach.

Był wziętym konferansjerem, ale dziełem jego życia był cykl telewizyjnych „Spotkań z balladą”. W czasach, gdy nawet media publiczne pomysły na swoje programy kupują głównie za granicą, warto pamiętać, że ten jedyny w swoim rodzaju polski i krakowski „patent” na świetną rozrywkę wymyślił właśnie on. „Spotkania” startowały jeszcze w latach 70. ubiegłego wieku. I przetrwały trzy dekady na antenie krakowskiej TVP. To w nich swój estradowy talent ujawnili Jerzy Stuhr i Bogusław Sobczuk, a później Tadeusz Bradecki. Oryginalność formuły Bobrowskiego polegała na tym, że równie istotną rolę jak gwiazdy odgrywała tu publiczność. Dziś może nic wielkiego, wtedy była to rewolucja.

Bobrowski był człowiekiem renesansu i wizjonerem telewizji. Pisał świetne teksty, reżyserował, miał „nosa” do ludzi, gromadził wokół znakomitych aktorów, kompozytorów, scenografów. To Bobrowski pokazał szerokiej publiczności Andrzeja Sikorowskiego i Janusza Rewińskiego. To do jego tekstu powstała słynna „Wiosna” Skaldów, śpiewana przez całą salę na krakowskich Krzemionkach.

Za swoją patriotyczną postawę i działalność na rzecz polskiej kultury Michał Bobrowski został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką "Weterana Walk o Niepodległość", Krzyżem Armii Krajowej, Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze – Gloria Artis", Odznaką Polskiego Radia oraz Odznaką Honorową Komitetu ds. Radia i Telewizji, a także Złotą Odznaką Honorową "Za pracę społeczną dla miasta Krakowa".