Dla dobra wspólnego

Konkurs rozstrzygnięto 10 czerwca. Decyzja kapituły Nagrody Pro Publico Bono Samorządność dla solidarności im. Mirosława Dzielskiego była jednogłośna. Kapituła doceniła to, że choć ośrodek jest placówką Kościoła katolickiego, to jest otwarty dla osób innych przekonań i wyznań. Jego podstawowym celem jest prowadzenie działalności opiekuńczo-wychowawczej wśród dzieci i młodzieży oraz osób niepełnosprawnych. Ośrodek świadczy także zabiegi rehabilitacyjne, m.in. organizując hipoterapię. W ciągu wakacji wypoczywa tam ok. 2000 dzieci.

- Centrum w Myszkowcach spełnia szczególną rolę, ponieważ stworzyło przestrzeń, która żyje. Nie tylko jest miejscem refleksji, edukacji, ale także pracy organicznej - mówił Jerzy Stępień, przewodniczący kapituły podczas gali Pro Publico Bono zatytułowanej „Pamięć i Tożsamość Rzeczypospolitej - Mistrzowie pracy organicznej”.

Jak podkreślają organizatorzy, Nagroda Pro Publico Bono „ma za cel wyszukanie takich dzieł i organizacji obywatelskich, które świadczą o twórczości, solidarności i samorządności osób oraz społeczności, podejmujących aktywność w sprawach publicznych należących do zakresu działania samorządu terytorialnego. Obywatele nie muszą realizować swoich pomysłów i idei obok samorządu. Aktywności obywatelskie mogą – a w zasadzie powinny – nie tylko uzupełniać i dopełniać misję i aktywności władz lokalnych, ale wręcz je inspirować, pobudzać i wspierać - wszystko w imię dobra wspólnego, czyli pro publico bono” - wyjaśniają.

W tym samym konkursie kapituła nagrody przyznała cztery wyróżnienia: Fundacji Gębiczyn za prowadzenie Centrum Praktyk Kulturalnych i Integracji Społecznej - Partnerstwo i pasja, Chrześcijańskiemu Stowarzyszeniu Osób Niepełnosprawnych Ich Rodzin i Przyjaciół „Ognisko” w Krakowie - za całokształt działalności, Rodzinie Blicharskich - za stworzenie wraz z Fundacją Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego i Biblioteką Jagiellońską Archiwum Tarnopolskiego oraz Fundacji Orszak Trzech Króli z Warszawy za organizację Orszaku Trzech Króli.

Honorowy tytuł „Instytucji Pro Publico Bono” kapituła przyznała „w uznaniu zasług na wielu polach aktywności społecznej oraz dla podkreślenia kulturowej i państwotwórczej roli” - Towarzystwu im. Hipolita Cegielskiego.

W tym roku finał konkursu o Nagrodę im. M. Dzielskiego zbiegł się w czasie z ogłoszeniem laureatów Nagrody im. Bolesława Wierzbiańskiego. Nagroda ta, przyznawana kiedyś samodzielnie przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, obecnie jest częścią Nagrody Pro Publico Bono.

Tą nagrodą wyróżniony został tygodnik „Mazowieckie to i owo”, który, będąc własnością prywatną, utrzymując się ze sprzedaży nakładu oraz reklam, pozostaje niezależny wobec władzy samorządowej. Tę niezależność dziennikarze wykorzystują, wskazując naruszenia reguł sprawowania władzy lokalnej i relacjonując kontrowersje polityczne z zachowaniem zasady wielostronności. W przesłanie nagrody „Samorządność dla solidarności” działalność pisma wpisuje się przez dostarczanie mieszkańcom wiedzy na ważne społecznie tematy i przyczynianie się tym samym do „wzmacniania więzi i poszerzania przestrzeni dla budowy społeczeństwa obywatelskiego.

Na poniedziałkową galę nie mógł, ze względu na udział w uroczystościach pogrzebowych kard. Stanisława Nagy'ego, wziąć udziału kard. Stanisław Dziwisz, który miał wygłosić wykład „Dziedzictwo, któremu na imię Polska - program życia obywatelskiego w czasach III Niepodległości”. Przekazał on jednak tekst przygotowanego wystąpienia.

Dotyczył on m.in. sposobu kontynuowania w dzisiejszych czasach dzieła Jana Pawła II. Na pierwszy plan - zdaniem metropolity krakowskiego - wysuwa się dialog. Także dialog z ideologiami, które zastąpiły państwowy ateizm, a które stanowią wyzwanie nie tylko dla Kościoła, ale i dla wszystkich przywiązanych do wartości autentycznie ludzkich. Do takich ideologii kard. Stanisław Dziwisz zaliczył „genderyzm”, który - jak podkreślał kardynał - uderza w naturalne podstawy rodziny. „Ideologie zagrażające człowiekowi należy przezwyciężać, ideologów natomiast należy ratować przed duchowym nieszczęściem” - pisał kard. Dziwisz. „Jest to zadanie całego Kościoła, ale szczególną rolę mają do odegrania wierni świeccy, jak również wszyscy ludzie dobrej woli, którzy skupieni są m.in. wokół idei Karty Solidarności czy zaangażowani w ruch Pro Publico Bono” - wyjaśniał.