Kościół bł. Jana Pawła II zaczął żyć przejdź do galerii

Od tego momentu kościół, choć nie jest jeszcze całkowicie wykończony, zacznie służyć wiernym - będą tutaj odprawiane świąteczne Msze św. i większe nabożeństwa.
W uroczystej Mszy św. połączonej z poświęceniem górnego kościoła w sanktuarium bł. Jana Pawła II w Krakowie na Białych Morzach wzięli udział kardynałowie, arcybiskupi i biskupi, którzy od 21 czerwca przebywali w Wieliczce na obradach 362. zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski.

Do Krakowa przybyli także goście z zagranicy, m.in. z Wiednia, Palermo oraz Sycylii. Z Rzymu przyjechał kard. Stanisław Ryłko. Eucharystii przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz. Witając przybyłych, podkreślał on, że poświęcany kościół jest elementem Centrum Jana Pawła II "Nie lękajcie się!".

- To nie jest pomnik, ale miejsce spotkania - mówił, nawiązując do działalności Instytutu Dialogu Międzykulturowego, Centrum Wolontariatu, ale także do elementów wystroju kościoła. Zdobiące jego wnętrze mozaiki przedstawiają biblijne sceny, związane z najważniejszymi motywami nauczania papieskiego. Na zewnątrz, na frontowej ścianie świątyni, znajduje się napis z łacińską wersją słynnych Jana Pawła II: „Nie bójcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi!”.

Homilię wygłosił bp Tadeusz Rakoczy, ordynariusz bielsko-żywiecki, który - tak jak kard. Stanisław Dziwisz - obchodzi w tym roku złoty jubileusz święceń kapłańskich. - Jesteśmy przekonani, że jest to szczególne miejsce, które wybrał Bóg, aby przez wstawiennictwo Jana Pawła II obdarzać nas swoją łaską - podkreślił.
Wspominał lata formacji seminaryjnej, w trakcie której spotykał przyszłego papieża jako młodego profesora. - Całe nasze życie kapłańskie przebiegało w jego blasku, ale przede wszystkim pod jego opiekuńczymi skrzydłami - mówił. - Starał się kierować wzrok młodych ludzi poza horyzont doczesności – dodał, wspominając także późniejsze spotkania papieża z młodzieżą.

Bp Tadeusz Rakoczy zaznaczył również, że zorganizowanie właśnie w Krakowie tegorocznego zebrania plenarnego KEP było wyrazem czci dla bł. Jana Pawła II i szacunku dla Kościoła krakowskiego.