Mesjasz, który musi cierpieć przejdź do galerii

Bazylika Krzyża św. w krakowskiej mogile o 20 wypełniła się ludźmi. Wieczorna celebracja, będąca częścią Forum „Całą Ewangelię – Całe Ciało – Całemu Światu”, była bowiem otwarta dla wszystkich chętnych.

Po czytaniach i wspólnym śpiewie psalmu trzech pasterzy – Colin Symes (pastor z Edynburga), ks. Roman Pracki (proboszcz parafii ewangelickiej w Krakowie) oraz bp Grzegorz Ryś – odczytali wspólnie Ewangelię. Homilię wygłosił bp Ryś.

Przypomniał on, że głównym tematem tego dnia forum było orędzie chrześcijańskie – kerygmat.  Wyjaśniał, że najważniejsze pytanie, które należy zadać w odniesieniu do kerygmatu podsuwa nam sam Jezus, kiedy pyta uczniów, za kogo go uważają. – Po dzisiejszym dniu dużo wiemy o tym, co ludzie myślą o Jezusie – mówił biskup. – Ale warto do tego pytania podejść osobiście.

Zwrócił uwagę na to, że Jezus uzupełnia odpowiedź Piotra, który nazywa go Mesjaszem. Jezus przypomina, że musi cierpieć, że to jest droga, na której okaże się mesjaszem. Dlaczego? Odpowiedź przychodzi, gdy weźmie się pod uwagę, że rozmowa z uczniami toczy się w Cezarei Filipowej – jak wyjaśniał bp Grzegorz Ryś – miejscu będącym „syntezą bałwochwalstwa”, w którym wznoszono liczne pogańskie świątynie. – On nie może odpowiedzieć na nasze bałwany inaczej jak tylko przez krzyż – mówił bp Ryś tłumacząc, że każde bałchwochwalstwo jest w gruncie rzeczy uwielbieniem samego siebie.

– Jedyną odpowiedzią na bałwochwalstwo jest miłość, która jest bez granic, która jest absolutnym oddaniem siebie – podkreślał biskup. Nawiązał przy tym do słynącego łaskami krzyża, znajdującego się w bocznej nawie bazyliki, a nad którym znajduje się taki właśnie napis: „Caritas sine modo” – miłość bez granic.

Celebrację zakończyła odpowiedź na usłyszane słowo wyrażona "świadomie wykonanym znakiem krzyża", osobiste rozważanie Słowa Bożego w ciszy i modlitwa słowami Jana Pawła II z Dnia Przebaczenia 12 marca 2000 roku. Końcowego błogosławieństwa udzielili obaj pastorzy oraz biskup.