Brat Waluś, perła albertynów

Z Podhala wyruszył w poszukiwaniu pracy do Krakowa. Znalazł ją u boku św. Brata Alberta i stał się jego pierwszym pomocnikiem. O ich przyjaźni pisał nawet Stefan Żeromski.

Jan Głąbiński

|

Gość Krakowski 49/2017

dodane 07.12.2017 00:00
0

W Krakowie, nie mając gdzie przenocować, trafił do ogrzewalni, którą opiekował się Brat Albert. Zobaczył wtedy ogrom nędzy i ogrom pracy, jakie na swoje barki wziął szary zakonnik w zgrzebnym habicie. Z kolei Adam Chmielowski szybko zauważył olbrzymie dobro, które było w sercu mieszkańca Podczerwonego. Wojciech Leja stanął razem z nim do pracy wśród biedaków – opowiada o początkach tej niezwykłej znajomości Julian Klamerus, nauczyciel w Liceum Plastycznym im. Antoniego Kenara w Zakopanem i przewodnik górski. – Zachodząc na cmentarz na Pęksowym Brzyzku, zawsze przystaję na modlitwie przy grobie braci albertynów. W skromnej mogile spoczywa brat Witalis, bo takie imię zakonne przyjął Wojciech – dodaje.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

Czytasz fragment artykułu

Subskrybuj i czytaj całość

już od 14,90

Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI

Masz subskrypcję?
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
1 / 1
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy