Poprzez EDK choć trochę poczułam to, co Jezus przeżywał, idąc na Golgotę. To On dał mi siłę, żeby pójść i nie poddać się – opowiada. – Stacja druga uświadomiła mi, że niosę wszystkie moje słabości i niepowodzenia. Przy piątej doświadczyłam, że nawet jeśli braknie mi sił, to obok jest ktoś, kto jest gotowy mi pomóc – słowem lub czynem. Ludzie, z którymi szłam, byli więc dla mnie jak Szymon z Cyreny.