Szef Katedry Historii Sztuki Nowożytnej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II zastąpił na stanowisku dyrektorskim ks. dr. Andrzeja Józefa Nowobilskiego, który kierował muzeum ponad ćwierć wieku, od początków jego działalności.

– Pierwsza z nowych ekspozycji, związana z 40. rocznicą wyboru Karola Wojtyły na papieża, zostanie zorganizowana w Centrum Jana Pawła II na Białych Morzach, gdzie znajduje się oddział naszego muzeum. Będzie ona elementem archidiecezjalnych i ogólnopolskich obchodów jubileuszu – mówi ks. prof. Witko. Muzeum od 2005 r. nosi imię kard. Karola Wojtyły i ma duże zbiory związane z jego działalnością jako księdza, biskupa i papieża. W muzealnej kamienicy przy ul. Kanoniczej 19, gdzie przyszły papież mieszkał w latach 1952–1958, odtworzono wiernie wygląd jego pokoju z tamtych czasów. W latach 90. XX w. do muzeum włączono sąsiednią kamienicę pod nr. 21, gdzie Karol Wojtyła mieszkał już jako biskup. – Muzeum Archidiecezjalne posiada najważniejszy na świecie zbiór związany z papieżem Janem Pawłem II. Są to zarówno pamiątki osobiste po Karolu Wojtyle, jak i ogromna kolekcja tzw. papaliów, przedmiotów należących do Ojca Świętego lub darów przekazywanych mu z całego świata. Dzięki zapobiegliwości kard. Stanisława Dziwisza zbiór ten trafił do Krakowa. Obecnie papalia są wystawiane zarówno w kamienicach przy ul. Kanoniczej, jak i w Centrum Jana Pawła II. Niedawno duży zbiór pamiątek związanych z papieżem przekazały nam Muzea Watykańskie. Warto dodać, że oddziałem naszego muzeum jest również Dom Karola Wojtyły przy ul. Tynieckiej 10 – przypomina ks. Witko. – Druga wystawa przygotowywana obecnie przez muzeum związana jest z setną rocznicą odzyskania niepodległości. Chcielibyśmy pokazać choć część z bogatej spuścizny narodowo-religijnej przechowywanej w placówkach kościelnych naszej archidiecezji. Nowy dyrektor ma szerokie plany modernizacji muzeum, które zostało otwarte dla zwiedzających w 1994 r., gdy metropolitą krakowskim był kard. Franciszek Macharski. Do stworzenia kościelnej placówki muzealnej przymierzali się jednak już jego poprzednicy: kardynałowie Jan Puzyna, Adam Stefan Sapieha i Karol Wojtyła. – Z bogatej spuścizny przeszłości w zbiorach muzeum posiadamy XIII-wieczne przedstawienia świętych z Dębna Podhalańskiego – najstarszy znany przykład malarstwa tablicowego w Małopolsce. Muzeum dysponuje również znakomitym zbiorem Pięknych Madonn, np. z Racławic Olkuskich, Więcławic, Czulic czy Bodzanowa. Do tego dochodzi bogaty zespół tkanin liturgicznych i złotnictwa. Posiadamy też wielką kolekcję obrazów Fryderyka Pautscha – wylicza ks. Witko. – Poznałem wiele muzeów na całym świecie. Chciałbym więc przeszczepiać na nasz grunt to, co jest tam dobre, atrakcyjne i nowoczesne. Muzeum Archidiecezjalne ma nieco archaiczny sposób ekspozycji dzieł sztuki, które dzisiaj należałoby pokazać w nieco inny sposób – twierdzi. Zamierza jednak kontynuować te formy działalności placówki, które są sprawdzone m.in. wystawy twórczości artystów współczesnych. – Chcemy otworzyć się jeszcze bardziej na młodego odbiorcę, żeby wychowywać go poprzez sztukę w wymiarze edukacyjnym, kulturowym i ewangelizacyjnym. Liczę także na współpracę z pracownią inwentaryzacji zabytków UPJPII, która dokonała na nowo inwentaryzacji dzieł sztuki archidiecezji krakowskiej, oraz z działającą w UPJPII pracownią konserwacji tkanin – mówi ks. prof. Witko. Nowy dyrektor posiada dużą wiedzę z zakresu historii sztuki i doświadczenie w zarządzaniu. Ma 52 lata, święcenia kapłańskie przyjął w 1991 r., był pierwszym dyrektorem Instytutu Historii Sztuki i Kultury UPJPII. Zajmuje się szczególnie badaniem ikonografii chrześcijańskiej, w tym dotyczącej Bożego Miłosierdzia oraz sztuki hiszpańskiej. – Przed laty udało mi się odnaleźć XVII-wieczny obraz „Św. Szymon de Rojas na marach”, wystawiony do sprzedaży antykwarycznej. Udowodniłem, że to jest obraz namalowany przez najwybitniejszego malarza hiszpańskiego – Diego Velázqueza, co potwierdził ówczesny dyrektor Muzeum Prado. Malowidło zostało wycofane ze sprzedaży i znajduje się teraz w Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji, już oficjalnie jako dzieło Velázqueza. W następstwie tego odkrycia, zostałem członkiem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Hiszpanii – wspomina nowy dyrektor Muzeum Archidiecezjalnego.