Wznieśliście dom Najwyższego przejdź do galerii

W wygłoszonej homilii przypomniał zebranym, że kościół buduje się m.in. na słuchaniu słowa Bożego, które umacnia wiarę.

- Ta prawda przypomina waszą historię, wasze od pokoleń związanie z Chrystusem - mówił metropolita krakowski nawiązując do tego, iż trzykrotnie próbowano wznieść kościół w Żarkach.

Najpierw prace przerwała II wojna świątynia, a hitlerowcy rozkradli to, co udało się zgromadzić z myślą o budowie. Potem, po wojnie, nastał czas zmagań z komunistycznymi, ateistycznymi władzami i oczekiwanie na to, by wydały one zgodę na budowę. W końcu, w 1959 r., pożar zniszczył to, co udało się zrobić. Wtedy do Żarek przyjechał bp Karol Wojtyła, by podnosić na duchu płaczących i odprawić tu Pasterkę. Gdy budowę wznowiono w 1961 r., mieszkańcom miejscowości towarzyszył lęk, by ówczesne władze nie cofnęły pozwolenia na powstanie kościoła.

- Kościół buduje się też na miłości ludzi do Chrystusa. Każdy z nas w swoim sercu, na mocy chrztu świętego, tworzy Jego duchową świątynię i przyczynia się do oddawania chwały Bogu - zaznaczył arcybiskup dodając, że kościół rozumiany jako instytucja potrzebuje jednak także widzialnych świątyń, domów Najwyższego, by gromadzić się na liturgii, wspólnej modlitwie i przyjmowaniu miłości Boga, która domaga się naszej odpowiedzi.

- Dzisiejsza liturgia konsekracji kościoła jest czasem wielkiej wdzięczności i pragnienia, by wznieść tutaj dom Pana - na przekór wszelkim przeciwieństwom - podkreślał metropolita.

Podziękował on też wszystkim kapłanom, którzy pracowali i pracują tu przez lata (obecnie proboszczem jest ks. Zygmunt Cholewa) głosząc słowo Boże, oraz wszystkim mieszkańcom Żarek - za wiarę i miłość do Chrystusa, a także za to, że umieli zarówno płakać, jak i budować, ciągle od nowa.

Podczas obrzędu konsekracji świątyni abp Marek Jędraszewski najpierw poświęcił cały kościół, a następnie namaścił ołtarz olejami świętymi. Trzej kapłani namaścili natomiast ściany świątyni. Później okadzony został ołtarz oraz wnętrze kościoła, by roznosiła się w nim woń zmartwychwstania Chrystusa. Kolejną częścią konsekracji było przygotowanie ołtarza do sprawowania Eucharystii - nakryto obrusem go i ustawiono na nim świece oraz przystrojono kwiatami. W końcu, na znak obecności Chrystusa, zapalone zostały świece, paschał oraz wszystkie światła w kościele.