Metropolita 6 października konsekrował tam kościół w parafii św. Stanisława BM. – Ta prawda przypomina waszą historię, wasze od pokoleń związanie z Chrystusem – mówił, nawiązując do tego, że w Żarkach trzykrotnie próbowano zbudować świątynię. Najpierw prace przerwała II wojna świątynia, a hitlerowcy rozkradli to, co udało się zgromadzić z myślą o budowie. Potem, po wojnie, nastał czas zmagań z komunistycznymi, ateistycznymi władzami i oczekiwania na to, by wydały one zgodę. W końcu, w 1959 r., pożar zniszczył to, co udało się zrobić. Wtedy do Żarek przyjechał bp Karol Wojtyła, by podnieść na duchu wiernych i odprawić tu Pasterkę.

Gdy budowę wznowiono w 1961 r., mieszkańcom Żarek towarzyszył lęk, by ówczesne władze nie cofnęły pozwolenia na powstanie kościoła. – Każdy z nas w swoim sercu tworzy duchową świątynię Chrystusa i przyczynia się do oddawania chwały Bogu – zaznaczył arcybiskup, dodając, że kościół rozumiany jako instytucja potrzebuje także widzialnych świątyń, domów Najwyższego, by gromadzić się na liturgii, wspólnej modlitwie i przyjmowaniu miłości Boga. – Dzisiejsza liturgia konsekracji kościoła jest czasem wielkiej wdzięczności i pragnienia, by wznieść tutaj dom Pana na przekór wszelkim przeciwnościom – podkreślił metropolita. Podziękował też wszystkim kapłanom, którzy pracowali tu przez lata i pracują obecnie (proboszczem jest ks. Zygmunt Cholewa), oraz wszystkim mieszkańcom miejscowości – za wiarę i miłość do Chrystusa, a także za to, że umieli zarówno płakać, jak i budować, ciągle od nowa.