Lwów kochał nade wszystko

Założyciel i przez wiele lat redaktor naczelny kwartalnika "Cracovia Leopolis" zmarł 15 sierpnia. Do 1944 r. mieszkał wraz z rodziną we Lwowie. Potem była Wieliczka i od 1946 r. Kraków, gdzie w 1949 r. zdał maturę w Gimnazjum im. Sobieskiego. Ukończył studia architektonicznie na Politechnice Krakowskiej. Potem przez wiele lat projektował budynki szpitali i przychodni lekarskich, szczególnie na Śląsku. Nie zapominał jednak o swoim rodzinnym mieście. Kierował m.in. krakowskim oddziałem Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich.

- Lwów kochał nade wszystko. Poznaliśmy się prawie 30 lat temu. Gdy w 1995 r. powstał z jego inicjatywy kwartalnik "Cracovia Leopolis", współpracowałem z nim, później zaś przejąłem jego redaktorską schedę. Przez 21 lat - czyli 84 kwartały - wydał prawie 90 numerów tego cennego czasopisma, a ponadto kilkanaście zeszytów i broszur okolicznościowych. Wymagało to ogromu pracy! Był chodzącą encyklopedią wiedzy o Lwowie i Kresach Południowo-Wschodnich - powiedział Janusz Paluch, kierownik Działu Wydawnictw i Animacji Kultury Biblioteki Kraków.

Zmarły architekt nie opuścił żadnej okazji, by szerzyć wiedzę o ziemi rodzinnej i wywodzących się z niej ludziach. "Wśród organizowanych przez nas imprez za jedną z najważniejszych trzeba uznać koncert w Filharmonii Krakowskiej, który odbył się w 24 listopada 1994 r. - a więc zamykający Rok Lwowski. Nazwaliśmy go »Homagium Leopoli«. Zaprosiliśmy do niego siedmiu kompozytorów rodem ze Lwowa. Pięciu specjalnie na tę okoliczność skomponowało utwory poświęcone swemu miastu - Andrzej Kurylewicz, Tadeusz Machl, Krystyna Moszumańska-Nazar, Andrzej Nikodemowicz i Bogusław Schaeffer. Dwaj ofiarowali swoje wcześniejsze dzieła - Wojciech Kilar i Stanisław Skrowaczewski. Wszyscy kompozytorzy potraktowali wykonanie swoich utworów honorowo. W realizacji tego przedsięwzięcia pomagała mi lwowianka i kompozytor, uczestniczka »Homagium Leopoli«, pani prof. Krystyna Moszumańska-Nazar. Zagrała Capella Cracoviensis pod dyrekcją pochodzącego spod Tarmopola Stanisława Gałońskiego i Stanisława Krawczyńskiego” - wspominał A. Chlipalski.

Jego rodzinie i współpracownikom zależy, by dzieła, którym służył, były kontynuowane. - Był człowiekiem służby. Zabiegał nie tylko o zachowanie niematerialnego dziedzictwa polskiego Lwowa, lecz także o uchronienie dziedzictwa materialnego. Dlatego jego rodzina prosi, by uczestnicy pogrzebu nie przynosili kwiatów, lecz po uroczystości składali do skarbonki datki, które zostaną przeznaczone na renowację polskich grobów na Wschodzie - powiedział J. Paluch.