Biskupi Jan Zając i Józef Guzdek otrzymali ją z rąk kard. Franciszka Macharskiego 15 września 2004 roku. Datę święceń wybrano nieprzypadkowo – tego dnia Kościół wspomina Matkę Bożą Bolesną, a w łagiewnickiej bazylice znajduje się obraz Matki Miłosierdzia, kopia wizerunku z Ostrej Bramy w Wilnie. Nowi biskupi pomocniczy archidiecezji krakowskiej w ten sposób pragnęli wtedy ofiarować się Matce Miłosierdzia.

Wstańcie, chodźmy!

Swoje biskupie zawołanie bp Zając traktuje jako wezwanie do tego, by iść drogami miłosierdzia Bożego. – Trzeba wstać i ruszyć z nową energią i zapałem, by wypełniać zadanie głoszenia tego orędzia całemu światu – mówi. Honorowy kustosz łagiewnickiego sanktuarium, dziś już na biskupiej emeryturze, swoje kapłaństwo zawdzięcza św. Janowi Pawłowi II. To on go prowadził, udzielił mu święceń, a po latach mianował biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej. Od niego bp Zając otrzymał krzyż biskupi. Papież wręczył mu go i pobłogosławił. – To było jak posłanie syna do posługi pasterskiej – wspomina. Kustoszem nowego sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach został w 2002 roku. Z miejscem, w którym Jan Paweł II zawierzył świat miłosierdziu Boga, zrósł się nierozerwalnie. Był jego ikoną jeszcze na wiele lat przed konsekracją bazyliki, kiedy zaczęły się transmisje Mszy św. dla chorych. O jego zatroskaniu o rozwój sanktuarium świadczą kolejne kaplice, aula św. Jana Pawła II, wieża widokowa, a w samej świątyni: witraże, droga krzyżowa, organy czy dzwon, który nosi imię patrona bp. Jana – św. Jana Chrzciciela. Kustoszem światowego centrum kultu Bożego Miłosierdzia był do 2014 r., jednak nie rozstał się z Łagiewnikami. Pozostaje dobrym duchem tego miejsca.

Tobie, Panie, zaufałem

– Mam niezmierne zaufanie do Pana Boga. Wierzę, że jeśli daje mi takie zadania, to nie zostawi mnie bez pomocy, bez łaski, bez wsparcia, gdyż Miłość nigdy nie pozostawia człowieka samego – mówi bp Józef Guzdek. Dlatego jego zawołaniem biskupim są słowa zaczerpnięte z hymnu „Ciebie, Boga, wysławiamy”. Był rektorem krakowskiego seminarium duchownego, gdy dotarła do niego wieść o nominacji biskupiej. Przypomniał sobie wtedy postać jednego z najbliższych mu krakowskich świętych – Brata Alberta, który mawiał: „Trzeba duszę dać”. „Te słowa są mi bardzo bliskie. »Duszę dać« oznacza pełne zaangażowanie dla diecezji i Kościoła krakowskiego. Nie chciałbym zawieść” – mówił wtedy. Po święceniach biskupich do 2010 r. pracował w Krakowie jako biskup pomocniczy archidiecezji. W 2006 r. przewodniczył pod Wawelem zespołowi przygotowującemu pielgrzymkę Ojca Świętego Benedykta XVI do Polski. W grudniu 2010 r. papież mianował bp. Guzdka biskupem polowym Wojska Polskiego. Ingres do katedry polowej w Warszawie odbył 19 grudnia 2010 roku. – Zadaniem biskupa jest budowa mostów pojednania – uważa.

W rozmowie z „Gościem Niedzielnym” (38/2018), zatytułowanej „Prorok idzie pod prąd”, mówił o tym, że zadaniem Ordynariatu Polowego jest „głosić Ewangelię i tylko Ewangelię”. To, według niego, jedyna odpowiedź na mnożące się w Polsce podziały. „Często przypominam podległym mi kapelanom, że nie mogą stawać po żadnej stronie politycznego sporu. Przestrzegam, aby z ewangelizatorów nie stali się komentatorami bieżących wydarzeń. Mają iść tą drogą, którą wskazuje Chrystus. Tylko ta droga jest pewna” – mówił. Biskup Guzdek zwraca uwagę na to, że powołanie kapelana polega na towarzyszeniu. – Jego rolą jest kształtowanie prawych sumień żołnierzy, tak aby obce im były chęć poniżenia wroga oraz pragnienie zemsty lub odwetu. Kapelan broni człowieczeństwa w człowieku – podkreśla.

W strukturze Konferencji Episkopatu Polski biskup polowy Wojska Polskiego pełni obowiązki: wiceprzewodniczącego Rady ds. Apostolstwa Świeckich, delegata KEP ds. kombatantów, ds. duszpasterstwa Policji, ds. harcerzy, ds. duszpasterstwa Służby Celnej i ds. duszpasterstwa Straży Ochrony Kolei.

Kraków będzie dziękował za lata biskupiej posługi obu hierarchów w niedzielę 15 września. Msza św. w sanktuarium Bożego Miłosierdzia rozpocznie się o godz. 12.