Kopalnię, na miejsce tego wydarzenia, wybrał nuncjusz apostolski w Polsce abp Savatore Pennacchio. Jest on pierwszym nuncjuszem w historii, który przekroczył progi wielickiej kopalni, a jej władze zdecydowały o uhonorowaniu arcybiskupa zaszczytnym tytułem ambasadora tego podziemnego, solnego świata. Odznaczenie zostanie prawdopodobnie wręczone za kilka dni, 4 grudnia, podczas obchodów tegorocznej Barbórki.

Jak mówił Zbigniew Zarębski, dyrektor kopalni, jest ona dobrym miejscem na uroczystość wieńczącą obchody 100. rocznicy odnowienia relacji dyplomatycznych pomiędzy Polską a Watykanem, ponieważ zostało wykute w soli (a ta chroni od zepsucia relacji), dzięki ciężkiej pracy wielickich górników i ich wierze.

- Przez wieki zawieruch, jakie targały naszym krajem, górnicy nie dali się odsunąć od Boga. Pod ziemią powstało 40 kaplic i kapliczek i każdego dnia pozdrawiamy się tu słowami "Szczęść Boże". Z tej wiary wyrósł patriotyzm. Górnicy nie czekali, aż ktoś im przyniesie wolność, ale sami, 101 lat temu, obalali carskie orły i zmieniali nazwy szybów dając znak, że tu jest wolna Polska - zauważył Z. Zarębski dodając, że nic, co jest ważne, nie może wyrosnąć bez fundamentów wiary, nadziei i miłości, czyli bez fundamentów chrześcijaństwa.

Nie bez powodu takie właśnie hasło towarzyszyło koncertowi, który w sobotni wieczór, 23 listopada, odbył się 125 metrów pod ziemią (w komorze "Warszawa"). Zabrzmiały tam najpiękniejsze utwory Piotra Rubika, któremu towarzyszyli soliści (Zofia Nowakowska, Olivia Wieczorek, Marta Moszczyńska, Grzegorz Wilk, Michał Gasz i Marcin Januszkiewicz) oraz Orkiestra Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze i Wrocławski Chór Akademicki.

W koncercie uczestniczyli m.in. przedstawiciele polskiego episkopatu oraz gość z Watykanu - kard. Dominique Joseph Mamberti, prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej.

Stosunki dyplomatyczne między Polską a Stolicą Apostolską zostały wznowione w 1919 r., po ponad 120 latach przerwy. 30 marca Stolica Apostolska w sposób formalny uznała istnienie odrodzonego państwa polskiego, a 6 czerwca prałat Achille Ratti został mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce i podniesiony do godności arcybiskupa. 19 lipca złożył listy uwierzytelniające na ręce naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego. Oznaczało to wznowienie pełnych relacji dyplomatycznych pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Stolicą Apostolską. Odpowiedzią ze strony polskiej na ustanowienie nuncjusza w Warszawie było mianowanie 1 lipca 1919 r. posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym przy Stolicy Apostolskiej prof. Józefa Wierusza-Kowalskiego, wybitnego fizyka.