Żyjący w latach 1911–2008 o. Adam stał się już za życia postacią legendarną. W czasie II wojny światowej towarzyszył żołnierzom polskim jako kapelan, m.in. w bitwie pod Monte Cassino, gdzie służył w 4 Pułku Pancernym „Skorpion”.

Za odwagę w służbie na pierwszej linii udekorowano go krzyżem Virtuti Militari, który do końca życia nosił dumnie na habicie. Po wojnie był m.in. duszpasterzem na warszawskim Służewie, więźniem politycznym, by na koniec, na początku lat 60. XX w., osiąść w krakowskim konwencie dominikanów.

Był niczym detektyw

Zajmował się tu m.in. działalnością konserwatorską. Z czasem ukończył nawet wyższe studia w tej dziedzinie. Dzięki jego pasji i mrówczej wieloletniej (także fizycznej) pracy, dominikański kościół Świętej Trójcy i konwent przy ul. Stolarskiej, pamiętające czasy św. Jacka, odkryły wiele tajemnic swojej przeszłości. Poszukiwania o. Adama przypominały niekiedy pracę detektywa. Zgromadził przy okazji wiele cennych, zabytkowych pamiątek dotyczących przeszłości polskich dominikanów. W tym czasie o. Studziński był także duszpasterzem harcerzy i kombatantów, a w 2006 r. został awansowany do stopnia generała brygady Wojska Polskiego.

– Ojciec Adam w swoim długim życiu był z jednej strony aktywnym uczestnikiem wielu, często dramatycznych wydarzeń rozgrywających się w różnych częściach świata, z drugiej zaś – ich dokumentalistą. Przez 70 lat nie rozstawał się z aparatem fotograficznym. W rezultacie powstała wielka kolekcja fotografii, ważna nie tylko dla naszego zakonu – mówi o. dr Ireneusz Wysokiński, historyk, dyrektor Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie, gdzie jest przechowywanych ponad 900 negatywów 21 tys. zdjęć wykonanych przez o. Studzińskiego.

Ich część została zakonserwowana w 2018 r. dzięki dotacji Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych. W bieżącym roku dotacja Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pozwoliła zaś na dokończenie konserwacji oraz wykonanie za pomocą trzech skanerów kopii cyfrowych zdjęć z 500 negatywów.