Dyrektor Biblioteki Kraków dr Stanisław Dziedzic podkreśla, że na piosenkach Leszka Długosza wychowywały się kolejne pokolenia słuchaczy. – To jednak nie tylko pieśniarz i kompozytor.

To również wyrafinowany poeta kontynuujący najlepsze polskie tradycje tej sztuki – mówi. Nakładem Biblioteki, w serii „Poeci Krakowa”, ukazał się niedawno 160-stronicowy wybór wierszy niegdysiejszej podpory artystycznej Piwnicy pod Baranami, zatytułowany „Do szkiełka z Muzeum Czartoryskich”. – To już czwarty wybór wierszy krakowskiego poety z Zaklikowa rodem. Nie każdy ze współczesnych twórców może tym się pochwalić – mówi Waldemar Smaszcz, krytyk literacki i edytor zbiorów poetyckich, autor erudycyjnego wstępu do książki. – Leszek Długosz panuje po mistrzowsku nad słowem zawartym w jego wierszach. Czyni to jednak pozornie nonszalancko, niekiedy przy użyciu prostej rymowanki, a w rezultacie wszystko układa się w harmonijną całość – wyjaśnia W. Smaszcz. – Długosz jest niewątpliwie poetą chwili, poetą nastroju. Niewielu innych potrafi je przywoływać tak jak on. Jest jedyny w swoim rodzaju. Powiadano o Chopinie, że wystarczy usłyszeć trzy nuty, by od razu rozpoznać, że wyszły od niego. Podobnie z wierszami Długosza – są od razu rozpoznawalne – dodaje.